Begin maart waren Gwen en ik naar Antwerpen getrokken voor die lezing, maar dat is niet hetzelfde als een hele avond gezellig kunnen kletsen bij lekker eten. Vandaag zaten we dus in de Athena in de Vlaanderenstraat, een Grieks restaurant dus.
We namen samen een grote meze, en kletsten honderduit, zoals dat hoort.
Goed, maar niet bijzonder, om eerlijk te zijn. En het dessert, dat viel eigenlijk zelfs tegen. Ik had een Creme Catalan brûlée, maar eigenlijk was dat een dikke pudding met een flauw korstje op. Nope, niet geslaagd, wat mij betreft.
Maar gelukkig is op zo’n avond het eten niet bepaald het belangrijkste, het is het gezelschap dat telt, en dat was weer, zoals altijd, in orde.