Roanoke

Dit weekend waren dus de jongens voor het eerst naar een weekendlarp, terwijl Bart in New York zat en ik me volledig wijdde aan Merel.

Ze vonden het zalig.

Samen met een paar – vooral oudere – gasten speelden ze de Vikings, en als ik het zo hoor hebben ze wel wat beestigheden uitgestoken. Kobe speelt een priester van Hymir en heeft dat, ondanks het feit dat hij de jongste is, blijkbaar prima gedaan. Ik heb intussen ook een paar fotootjes bemachtigd.

Ze worden zo groot, meneer…

Omen IV

Ik heb gigantisch veel geluk gehad: ik vertrek straks op Omen, de donkere, grimmige, harde larpwereld die zich afspeelt in een vikingwereld.

De eerste twee heb ik meegemaakt en intens van genoten, nummer drie heb ik helaas gemist omdat toen Bart net zijn knie had gebroken en dat weekend werd geopereerd, en ik sowieso anders de zaterdag een stuk zou gemist hebben omwille van de begrafenis van Vic.

Het had niet veel gescheeld of ik was er deze keer ook niet bij geweest: ik had gewoon te lang getreuzeld met mijn inschrijving, en toen was het plots volzet. Blah. Maar toen ik spelleiding contacteerde toen die rollen aan het verdelen was, en zei dat ik toch nog steeds kandidaat was, sprongen ze een gat in de lucht: blijkbaar hadden ze nog een vrouwspersoon nodig met slecht karakter. Perfect! Er was toch net iemand die zich uitgeschreven had, dus het kon wel.

In elk geval heb ik daarstraks efkes de larpkamer overhoop gehaald om mijn larpjurken te vinden, en ik ga de kledingmaster van dienst laten kiezen. Ik heb al het meest bizarre mailtje gekregen, eerder deze week: “Zeg Gudrun, mogen wij een pruik voor u kopen?” Euh, ja zeker? Ik ben benieuwd. Mijn personage is een burggravin die regent is van de prins, de toekomstige groothertog, en verwikkeld in een bitse opvolgingsstrijd met haar broers. Eigenlijk heeft ze best wel een hoog Cersei-gehalte (voor mijn ma en anderen die dat niet kennen: een personage uit de reeks Game of Thrones).

Ik ben benieuwd, en ik kijk er keihard naar uit!