Kuisvrouw

Een kuisvrouw, da’s een zegen. Soms ook een vloek, maar bon. De onze is nu namelijk een maand met vakantie, en dat is haar volste recht. Maar ik kan hoegenaamd niet kuisen, ik heb een uitdrukkelijk verbod tot stofzuigen, vegen, dweilen: dat is instant rugproblemen. De lavabo’s in de badkamer, dat lukt nog, maar alles waarvoor ik moet rekken, in de hoogte of de diepte, is verboden. Geen toiletten dus, geen brede oppervlakten, geen douche, dat soort dingen.

Vroeger had ik een droom van een kuisvrouw, Chantal, maar die is met verdiend pensioen. Sindsdien is er Asse, met Bulgaarse roots, die traag en duidelijk tegen haar zin werkt, maar bon, ze doet het wel.

Vandaag was er Viktorya, ook al Bulgaarse roots, en man, dat is een wervelwind! Asse komt twee keer vier uur per week: dat is veel, maar we hebben dan ook een groot huis, en we hebben het geld er voor over. Viktorya heeft zowat alle taken van Asse gedaan op vier uur. Serieus! Uiteraard heeft ze niet alles gedaan, maar het zal echt niet veel schelen: niet alleen de twee badkamers en twee WC’s, zoals gevraagd, maar meteen toch ook de drie kinderkamers snel op orde gelegd, stof afgedaan en gestofzuigd én gedweild. Plus de trap, de hal, hier beneden alles afgestoft, mijn bureau effen gelegd, alles gestofzuigd en gedweild.

Man.

Geen idee waar die haar energie haalt, maar het is de moeite.

Ne Ludo!

Oef! Er komt een vervanger voor die uren van mijn collega! Niks te vroeg, om eerlijk te zijn, want dit ging ik niet lang meer uithouden. Mijn rug doet het al bij al nog redelijk, maar ik ben doodop. Elke dag ben ik een uur bezig met puur agenda’s en planning, en aan het schrijven van die cursus of het verbeteren van mijn toetsen kom ik niet eens toe. Op vrijdag val ik in de namiddag hier gewoon in slaap in de zetel, en vorige week was ik in de klas zelfs eventjes bijna weggedraaid. Nee, het zou niet langer lukken.

Maar er is een oplossing in zicht, al is die lang ook niet de meest ideale. Er komt namelijk een Ludo de uren overnemen, wat op zich schitterend nieuws is. Maar Ludo is, jawel, 74 jaar. Hij is destijds afgestudeerd als classicus maar heeft heel zijn leven gewerkt als journalist. Na zijn pensioen is hij alsnog de lerarenopleiding gaan volgen, en hij ziet het zitten. Ik ben er ook zeker van dat het inhoudelijk helemaal goed komt. Maar zal hij een klas als de 4 LaWi onder de duim kunnen houden? Zal hij overweg kunnen met Smartschool en alle bijkomende taken? Ik ga hem zo goed mogelijk bijstaan, maar dan nog. Op steun van mijn collega’s in de vakgroep hoef ik alvast niet te rekenen, zo blijkt.

Juist.

Maar er is dus een Ludo, en hij stuurde me al een berichtje: dat hij hoorde dat het een kwestie was van luctor et emergo, en dat hij me ging helpen emergere. Ik ben ongelofelijk opgelucht.

Opgestart…

Eigenlijk was ik al wel wat eerder opnieuw opgestart met school. Theoretisch gezien hebben we twee maanden vakantie, maar praktisch is dat ietsje minder, al hoor je me absoluut niet klagen.

Op 16 augustus had ik al een herexamen afgenomen: de jongeman in kwestie werd een paar dagen later geopereerd en kon zijn examens niet afleggen op de reguliere dagen. En sinds half augustus is ook de website weer actief, ik ben dus alweer eventjes bezig, zij het absoluut niet voltijds, uiteraard.

Vorige week waren er ook al de herdeliberaties, en deze voormiddag was er algemene personeelsvergadering, waarbij we officieel kennis maakten met onze nieuwe adjunct-directeur en een pak info kregen, dan volgde een barbecue, en tegen twee uur waren er klassenraden voor de leerlingen met speciale noden.

Ik heb toen samengezeten met de nodige mensen om mijn dubbele rooster samen te stellen, en ik weet echt niet of ik dit ga volhouden. Ik vrees dat het een beetje te zwaar zal worden, maar bon.

Al was het maar omdat september ook voor de website en communicatie zowat de zwaarste maand is.

Miep.

Engels

Onze tweedes en vierdes zijn op GWP, wat ervoor zorgt dat sommige collega’s die ook les geven in vijf en zes, afwezig zijn. Op de uren dat ik normaal gezien tweedes heb, word ik dan ook ingeschakeld om die collega’s te vervangen. Dat kan studie zijn, maar ze kunnen ook vragen om een les over te nemen, als je dat ziet zitten. Latijn en Grieks lijkt me logisch, maar mijn vakgroepje is nog steeds present.
Eigenlijk voelde ik me wel vereerd toen een collega Engels me vroeg of ik haar les in de vijfdes gewoon wilde overnemen. Een tekst over wildsafari’s en wandelen met olifanten en zo, dat soort dingen. En dan een klasgesprek en vragen beantwoorden.

Dat maakt dat ik vandaag dus Engels heb gegeven. Ik denk dat het wel oké was, al kan ik totaal niet inschatten wat het tempo zou moeten zijn, en wat hun niveau van Engels is. Het was ook niet evident omdat ik lang niet alle leerlingen ken natuurlijk. Maar ik vond het wel eens verfrissend en eens wat anders.

Lang geleden trouwens dat ik nog lichtjes zenuwachtig was om een les te geven. Ook dat was eigenlijk nog wel eens fijn ^^