Geplaatst op

Barbiehuis

Merel had het eigenlijk al lang gezegd: ze wilde een barbiehuis voor haar verjaardag. Niet zo’n kleintje, nee, the real thing. Met alles erop en eraan. Duur spul, dus. En toen kwam het toch wel net op Vente Exclusive zeker? Voor 199 ipv 349 euro. Nog duur genoeg, maar wel betaalbaar. En het ding lijkt nog groot te zijn ook.

Enfin, het enige struikelblok was dat ze het niet op tijd ging hebben voor haar verjaardag, maar daar kon ze wel op wachten, zei ze.

En toen sloeg Murphy toe: de post heeft vrijdag aan mijn deur gestaan in die twintig minuten op een hele dag dat ik even naar de winkel was. Juist. Ik ben er dan maar vandaag omgereden in het postpunt in de Delhaize. Gelukkig zat het in een stevige doos, want ik heb het gewoon over de grond naar mijn auto geduwd, en daar heeft een vriendelijke heer het even in de koffer gelegd. Zo geen rug hebben, dat is het toch niet…

Merel stond te dansen in de living toen ze hoorde dat het er was, en Kobe en zij haalden het prompt uit de auto. Maar zo’n plat pakket, dat is het natuurlijk nog niet. Ik begon prompt te bouwen, samen met hen, op de keukentafel. Alwaar ik, na een tijdje, vaststelde dat ik te klein was om het daar te bouwen, en dat het toch op de grond moest. Het ding is namelijk 1.20 meter hoog, en dus ongeveer zo groot als Merel.

Het niveau van detail is wel de max: een lift, een kantelpoort in de garage, stoffen hemel boven het bed, een iPad, een GSM, een tandenborstel, melkpakken… Enfin, u snapt wat ik bedoel. En een paar echt leuke dingen, zoals het feit dat de tv eigenlijk een smartphonehouder is waar je dus filmpjes op kan kijken, of dat het toilet ook echt geluidjes maakt, en dat er een barbecue is en een opklapbaar zwembad en dat soort onzin.

Merel is helemaal door het dolle heen. Ik ben benieuwd hoe lang dat zal blijven duren, maar bon.

IMG_3304

Geplaatst op

Môh!

In het lager nemen de kinderen vaak nog uitdeelcadeautjes mee op hun verjaardag. Op Mariavreugde zijn ze daar niet tuk op: ik geef altijd een cake of twee mee om in de klas te verdelen – dat kan en mag probleemloos – en soms ook een klascadeau. Toch komen de kinderen soms nog thuis met van die zakjes. Tsja.

In het middelbaar wordt dat eigenlijk niet meer gedaan. Ja, omdat bij mij taartdag in voege is in vijf en zes, brengt de jarige vaak een zelfgebakken taart of cake mee om dan te verdelen. Nu, het is het eerste jaar in bijzonder lang dat ik weer eerstes heb, en ik keek dus behoorlijk op toen een leerlingetje me vroeg of ze in de pauze mocht uitdelen, want ze was jarig. Ik trok mijn wenkbrauwen op: meent ze dat nu? Blijkbaar wel. Ze had in de gewone les bij de klastitularis al uitgedeeld aan haar klas, en de leerkracht had zowaar een fles schuimwijn gekregen. In de modules zit ze natuurlijk wel met andere leerlingen samen, en dus had ze daar ook voor elke leerling een zakje voorzien, en voor mij een doosje truffels.

Unk?

Zot kind! Maar wel lekker en geapprecieerd, natuurlijk!