Rondje Rieme, deel twee
Sprong ik gisteren nog fluks op de fiets om een deel hiervan te loggen, dan sleepte ik vandaag ons pa mee naar diezelfde Riemse velden om nog wat extra caches te zoeken.
Eerst had hij zich uiteraard van zijn kousentaak gekweten:
En daarna dus richting Rieme. Het was niet ver en ja, het was warm, maar ons pa had toch echt wel problemen met die twee kilometer 400 meter. Hij moest regelmatig naar adem happen, zelfs in die mate dat ik verschillende keren voorstelde om de auto te halen, maar daar wilde hij, trots als hij is, niet van weten. Ik was zelfs bang dat hij iets zou krijgen, om eerlijk te zijn. Maar er was een bankje en er was tijd, dus dat ging wel. En er waren prachtige zichten en drie caches en veldbloemen met hopen.
En achteraf was er vooral ook koffie en taart.
Dat het van die fijne, gelukkige middagen zijn.
366 – 12 juni 2020 – veldboeket van mijn ventje
Veldboeket
Iets waar ik eigenlijk al sinds kind zot van ben, zijn veldbloemen. Het mooist zijn ze natuurlijk als ze gewoon in het veld staan, maar ik heb niet zo direct wilde velden en bermen in mijn buurt. In Evergem echter had ik al een paar keer gezien dat de berm langs de Christoffelweg volledig begroeid is, en dat er aan de eindhalte van de tram zelfs korenbloemen stonden.
Vandaag ben ik met Kobe na zijn notenleerexamen gestopt om voor het eerst in twintig jaar een boeket te plukken: korenbloemen, papblommen, verschillende soorten grassen, roze bolklaver, boterbloemen, kattenstaart en nog een hoop andere soorten. Klaprozen zaten er niet tussen, want die verwelken toch meteen. Maar ik vond het prachtig, zo’n wild boeket, ik kan het niet helpen…
