Gwen had me al een hele tijd geleden gevraagd of ik niet meeging naar Antwerpen vandaag voor een lezing van het Nederlands Klassiek Verbond: onze vroegere professor Gunnar De Boel ging het hebben over Anna Komnene, zowat de eerste vrouwelijke historica die in de 15de eeuw nog steeds in het Klassiek Grieks schreef. Dat is ideaal voor onze diachronische cursussen, Gwen was daar al mee bezig en wou wat extra info opsteken.
Prima, dacht ik zo, maar waarom maken we er dan niet meteen een middagje Antwerpen van? Gwen moest in principe wel werken, maar kon die ‘verloren’ uren dan wel achteraf inhalen, dacht ze. Zo gepland, zo gedaan, toch? Was het maar waar. Want gisteren kreeg ze nog te horen dat ze alsnog om vier uur een online vergadering had. Meh.
Meteen zag ik het ook niet meer zitten om met de auto te gaan: ik ga echt niet op het spitsuur naar Antwerpen rijden en daar een beetje vast gaan staan op de ring in de file. Bon, in plaats van dus een middagje Antwerpen werd het een avondje: we namen de trein van 18.02 uur, want ons nog net de tijd gaf om snel iets te eten en ons dan naar de UAntwerpen in de Rodestraat te reppen. Het werd een Ellis Burger: een echt goeie hamburger met uitstekende frieten, en vooral ook snel, gezien onze beperkte tijd.
We wandelden verder en pikten onderweg nog een Antwerpse studiegenoot op, Steve, die uitstekende cursussen schrijft. Hij was ook onderweg, en dus liepen we samen verder, mooi op tijd in de aula van de UA. Er zat toch wel een man of 35, niet slecht voor een lezing over een dergelijk onderwerp.
Onze trein van 21.37 uur konden we niet halen, we opteerden dan maar voor die van 22.37 uur – ne mens zou denken dat er nog wel meer treinen zouden zijn dan eentje per uur – en gingen na de uitstekende lezing nog mee eentje drinken met de heren van NKV Antwerpen, in een klein kerkzaaltje ergens uit de jaren 70. Gwen, Steve en ik hebben echt bij momenten onze lach moeten onderdrukken: wij zijn alle drie intussen in de 50, maar voelden ons de jonkies van de hoop, een enkele student niet te na gesproken. Ik vermoed dat de gemiddelde leeftijd ergens rond de 70 lag. De gesprekken waren dan ook bijzonder amusant om naar te luisteren.
Enfin, lang zijn we niet gebleven, we hebben ons uiteindelijk nog moeten reppen om de trein te halen, maar het is wel gelukt. En jawel, opnieuw een zeer fijne avond.
