Livs lentefeest
Waar Merel haar lentefeest echt graag buitenshuis wilde, stond Liv erop om het bij haar thuis te houden, maar dan wel tot in de puntjes voorbereid. Ze had een dresscode van zwart, wit en goud, mooie zelf ontworpen uitnodigingen, een hoop versiering maar vooral ook het juiste bestek met de juiste tafelkleden, servetten en naamkaartjes, jawel. Het zag er schitterend uit!
Ook het eten was meer dan oké: eerst gezellig buiten een keur aan Italiaanse aperitiefhapjes – bijna een maaltijd op zich – en dan drie verschillende soorten ravioli, waaronder een schitterende soort met truffel. Njam!
En dan was er dessert: Italiaans ijs met alle mogelijke toppings, en vooral ook gigantisch veel tiramisu. Kobe is daar ongelofelijk zot van en heeft gewoon vijf porties binnengespeeld. Dat dat kind niet misselijk was, ik snap het niet.
We hebben dan ook nog, tot zijn grote vreugde, een hele schotel meegekregen naar huis. Zij gingen die nooit op krijgen, en aan Kobes gezicht te zien, ging dat hier zo het probleem niet zijn. Tsja…
Maar het was een fijne, goudkleurige middag en meer moet dat, alweer, niet zijn.
365 – 01 januari 2022 – nieuwjaarsdessert
365 – 12 juli 2021 – Ikea
365 – 18 oktober 2019 – mij-momentje
Una giornata Italiana
In 2013 deden we het ook al eens: themadagjes, maar toen op zondag. Zo hadden we toen ook een Italiaanse dag.
Vooral Kobe had er nu ook al naar gevraagd, maar op zondag is dat wat moeilijk, aangezien Bart dan kookt en ons pa hier dan is.
Maar vandaag, vandaag was het dus Italiaanse dag. Toegegeven, we hebben wel ontbeten, enkel koffie zoals de Italianen, is een brug te ver. Maar de kinderen hebben wel degelijk koffie gedronken hoor!
Enfin, ze begonnen te knutselen aan een reeks Italiaanse vlagjes, ik hing een vlaggenlijn op, en zette Italiaanse muziek op. Italiaanse folkloremuziek, met accordeons en zo, werd al na drie liedjes afgevoerd, en vervangen door Eros Ramazotti. Ook niet mijn favoriet, maar wel al pakken beter. Bart had zaterdag spaghettisaus gemaakt, het eten was dus niet moeilijk.
Intussen was het min of meer gestopt met regenen, en trokken Merel, Kobe en ik naar de winkel, voor verdere Italiaanse dinges. In het terugrijden kwamen we ook nog Rhune tegen, en dus zaten iets later vier kinderen tegelijkertijd tiramisu en Amarettikoekjes te maken.
Die koekjes, dat zijn trouwens de simpelste koekjes die er zijn om te maken: tien minuten werk, kwartier in de oven, klaar. En ideaal als aanvulling bij de tiramisu, want daar heb je twee eierdooiers voor nodig, en voor de koekjes twee eiwitten.
Het recept heb ik gehaald van Dishcover, maar herhaal ik hier even omdat het zo simpel is.
Klop twee eiwitten stijf, spatel daar voorzichtig 120 g. amandelpoeder, 60 g. amandelschilfers (eventueel nog wat fijner gehakt) en 150 g. suiker onder, en giet er eventueel een scheut Amaretto bij. Maak van dat deeg kleine bolletjes, leg die op een bakplaat met bakpapier, en bak op 160° tot ze mooi bruin zijn (zo’n kwartiertje). Dat is het.
Toen werd er opgeruimd, nog wat gespeeld, en ’s avonds was er ciabattabrood met Italiaanse charcuterie. En als dessert tiramisu, natuurlijk.
La vita è bella!
Maandag taartdag
De “maandag taartdag” lukt precies niet altijd, toch zeker niet zoals het vorig jaar “vrijdag taartdag” was, maar het is niet alsof we te klagen hebben :-p Vandaag ging het er zelfs compleet over.
Vorige vrijdag hadden we effectief het eerste uur cake, omdat Leen de dag erna verjaarde en heerlijke cake met stukjes chocolade mee had.
Maar toen ik vandaag binnenkwam om 15.25u, viel mijn mond open. Er stond een ganse stapel borden, met lepels, en er stonden drie schalen tiramisu. Jawel.
Ik heb netjes lesgegeven (het was toch het grootste deel een uitleg, zonder noteren), en intussen is er tiramisu op borden geschept en opgelepeld. En ja, het smaakte! Merci Noortje! En gelukkige verjaardag vandaag!