Geplaatst op

Toch Cthulhu

Ik heb de beste Cthulhugroep ever!

We spelen standaard bij onze GM thuis, want daar staat al zijn gerief, zijn al zijn boeken, kan hij alle scenery klaarzetten, en vooral: hij heeft zelf geen auto en dan is dat nog wel zo makkelijk.

Maar het hoeft niet per se makkelijk te zijn als moeilijk ook kan: ik kan dus echt niet uit de voeten om ginder te gaan spelen. Intussen zou ik misschien wel nog in mijn auto geraken, tot ginder kunnen rijden, maar de afstand van parking tot zijn huis, laat staan de trap en daarna twee uur op een stoel? Nee, echt niet.

Dus verhuisden ze het hele boeltje maar naar hier, naar mijn woonkamer. Ze gingen er volledig mee akkoord om rond mijn salontafeltje te spelen – wat niet zo makkelijk is om dobbelstenen te rollen – zodat ik zelf languit in mijn zetel kon blijven liggen. Ze namen zelf de nodige glazen, Geraard had zoals vanouds alles mee – de Sint was zelfs geweest – en ik kon rustig spelen en genieten van mijn avond, en alle pijn even opzij zetten.

Dikke merci, gasten, dat betekende veel voor me!

Geplaatst op

The Masks of Nyarlatothep: ongoing story

Begin 2023 was ik, tot mijn grote vreugde, opnieuw gestart met een Call of Cthulhu campagne, The Masks of Nyarlatothep. Mijn groepje was een bende wijze mannen, na verloop van tijd kwam er nog een jonge gast bij. Nu, The Masks is sowieso een grote campagne en we spelen maar om de veertien dagen, maar als we eerlijk zijn, gaat het niet bijzonder vlot vooruit. Daarvoor discussiëren we te veel, amuseren we ons te veel, durven we er al eens een klapke tussendoor placeren, dat soort dingen.

Is dat erg? Bijlange niet, want het is zeer gemoedelijk, we spelen ons eigen tempo en elke keer weer, hoe moe ik ook ben, geniet ik ten volle. Onze DM gaat er ook voluit voor: in al die jaren dat hij meestert, heeft hij bijzonder veel materiaal verzameld, en hij bouwt dan ook, wanneer nodig, prachtige scènes op. Neem nu de onderaardse ’tempel’ onder de piramide van Mykerinos: hij heeft zich er volledig in gesmeten, compleet met rare beeldjes en al.

Zalig, toch?

Geplaatst op

Cthulhu in de tuin

Veel hebben we eigenlijk nog niet kunnen genieten van onze tuin: in juni en juli was het veel te heet, daarna heeft het geregend, en toen zaten we in Berlijn.

Maar gisteren was het zalig weer, ging het gelukkig ook nog lang warm blijven, en dus was dat ideaal om eens Call of Cthulhu te spelen in de tuin. De heren zagen dat gelukkig zitten, de DM werd met een hele bak gerief opgepikt en we installeerden ons hier. En zagen dat het goed was. Zeg nu zelf…

Ik vrees dat het niet voor herhaling vatbaar zal zijn deze zomer: de volgende sessie is eind augustus en dan koelt het ’s avonds verdomd snel af…

Mja, we gaan niet klagen: het is toch één keer gelukt.