Nonkel Staf werd 74, en dus gingen we met zijn allen eten in ’t Raadsel. Zoals Merel zei: “Mama, het is toch dat met die trampoline hé?”
Het was prachtig weer, en de kinderen zaten dus meer buiten dan binnen: we moesten het telkens weer gaan halen om te eten, en dat was nochtans lekker! De kinderkaart was aangepast met pizza, en dat was meteen een schot in de roos.
Ook voor ons was het alweer dik in orde:
SKREI
aardpeer / tijmolie
***
WITLOOFSOEP
pancetta
***
FILET VAN “BLONDE D’AQUITAINE”
zoete aardappel / champignons / winterpostelein / kalfsjus
***
APPELSTRÜDEL
speculoosijs / vanillesaus
En intussen konden de neven en nichten nog eens bijpraten, terwijl er uiteraard buiten nog meer gespeeld werd, en ik ook even buiten ging genieten van de zon.
Daarna bracht Bart zijn moeder terug naar haar appartement, terwijl ik met de kinderen – Wolf was op scoutsweekend en dus niet mee met ons – nog heerlijk ging cachen in de buurt. Vorig jaar hadden Merel een aantal caches van dit rondje gedaan, maar toen was het beginnen regenen en waren we gestopt. Nu was het zodanig zalig weer dat zelfs Kobe niet protesteerde.
Pas tegen half zeven waren we weer thuis, helemaal uitgewaaid en opgeladen, en met een vakantiegevoel.
