WWW

Nee, niet World Wide Web, maar wel Wilde Wijven Weekend. Allez ja, het is al twintig jaar geen weekend meer, maar Kim had het nog altijd www gedoopt :-p

Toen we zeventien of achttien waren, ging ik met Kim, Nathalie en nog een paar vrienden regelmatig op weekend, aan zee of in de Ardennen. Later werden dat etentjes omdat we door kleine kinderen geen weekend meer weg geraakten. Soms bleef het bij een avondje iets drinken, en eigenlijk doen we het lang niet vaak genoeg. Maar vanavond was het wel nog gelukt om nog eens af te spreken om samen iets te gaan eten.

Kim en Nathalie wonen allebei aan het station, en dus werd het een restaurant in de Fabiolalaan, het Spoorloos Perron. Ik kende het niet, zelfs de dames kenden het niet maar Kim had een foldertje gekregen, en dus gingen we een kijkje nemen. Dik in orde, dat kan ik u zeggen. Niet goedkoop, maar wel de betere brasserie. We namen gezamenlijk een bordje tapas, en dan een hoofdgerecht. Een echt dessert hoefde niet, maar wel een verwenkoffie, en die was méér dan genoeg.

 

Op ons, dames!