Dat er tegenwoordig links en rechts al eens slijm werd gemaakt, dat wist ik, maar dat het zo’n rage was? Dat had ik in de verste verte niet durven denken, nee.
Mocht u niet weten wat ik bedoel met slijm: dat is het spul dat je vroeger kon kopen in de winkel in een potteke, lekker groen van kleur: een taai, rekbaar goedje op basis van lijm dat echt aanvoelt als, ja, slijm.
Tegenwoordig word je dus verondersteld dat zelf te maken, in alle vormen en kleuren en texturen. Alleen… Vind maar eens de juiste lijm zeg! Kobe had een slijmboek gekregen van tante Delphine voor kerstdag, en ik was dus vorige week al op zoek gegaan naar knutsellijm. Vergeet dat dus maar: Action, Wibra, Zeeman, Dreamland, Colruyt, Delhaize, Carrefour, zelfs Atita: niks meer! In de Atita wist men me te vertellen dat ze de vraag aan geen kanten konden bijhouden: de lijmproducenten hadden hun productie verhoogd met 40%, maar dat was nog niet de helft van de vraag. Juist ja.
Ik had dan maar houtlijm meegebracht met dezelfde bestanddelen, maar dat bleek toch niet te werken. Ik had ook al op Facebook gevraagd of iemand nog ergens lijm wist staan, maar helaas.
En toen kreeg ik dinsdagavond een berichtje van Renzo: dat er blijkbaar massa’s lijm was binnengekomen in de Action. Zijn dochter Elena is intussen een zelfverklaard slijmexpert, en volgens haar is die lijm de beste, samen met lenzenvloeistof uit het Kruidvat (maar Action mag ook). Woensdagvoormiddag lukte het niet meer om er nog om te gaan, maar in de namiddag vonden we fluks nog een half schab lijm (van de 7 dozen die er de avond voordien stonden). Enfin, nieuwe lenzenvloeistof gekocht, en eenmaal thuis moest er blijkbaar onmiddellijk geëxperimenteerd worden. En jawel, Elena’s tips bleken goud waard!
Maar intussen hadden we al een lijmworkshop bij Elena thuis afgesproken. Ik bracht eerst Wolf naar Arwen – alweer – en bracht daarna Kobe en Merel naar Elena, die al zat te popelen. Blijkbaar had de mama verwacht dat ik ook ging blijven om te slijmen, maar dat zag ik écht niet zitten.
In de plaats daarvan ben ik eerst nog even gaan zoeken naar een cache vlakbij – tevergeefs – en heb ik braafjes in de zetel gelegen.
En dat slijm? Daar zijn ze echt wildenthousiast over: verschillende kleuren, texturen, met glitters of zonder glitters… Slijmballen!
