Ik had Merel beloofd dat ze een slaapkleedje ging krijgen zoals mama, zodra ze ’s nachts geen pamper meer nodig had. Tot hiertoe draagt ze pyjama’s, zoals haar broers.
Maar toen stonden we in de Hema, en hingen daar schattige slaapkleedjes van Jip en Janneke, en kon ik het niet laten er eentje mee te nemen. Hier thuis wou ze het zo graag uitproberen, dat ik het alvast openmaakte. Tot mijn grote verbazing zaten er niet één, maar twee slaapkleedjes in! Eentje voor Merel, en eentje voor haar pop! Ik had dat dus niet eens gemerkt in de winkel…
Merel was er zodanig zot van, dat ze het meteen wilde aandoen (en de pop ook natuurlijk) en dat ze het niet meer heeft afgedaan. Ik heb er haar dan maar in laten slapen ook…
(Ze stond zodanig te springen dat ik ze niet scherp op de foto kreeg)