Lectuur: “Baru Cormorant” van Seth Dickinson

De twee boeken van Baru Cormorant, ook wel The Masquerade genoemd, werden me via verschillende mensen aangeraden, en wel onder de noemer fantasy.

En fantasy mag je het wel noemen, ja: de auteur heeft een heel eigen wereld opgebouwd waarin een veroveraarsvolk de wereld wil overheersen, en onder andere het eiland van Baru overneemt, een van haar vaders vermoordt, iedereen brainwasht, hun gebruiken strafbaar maakt en hun eigen cultuur opdringt. Baru wil wraak, maar wil vooral het volk ten gronde richten, zodat iedereen weer vrij is om zijn leven en zijn cultuur op eigen manier te beleven. En daarvoor laat ze zich gewillig opnemen in dat vreemde volk, waarin ze beetje bij beetje opklimt tot een van de hoogste machthebbers. En daarbij een nietsontziend spoor van lijken en gebroken levens achter zich laat.

Het is vlot geschreven, dat zeker, maar bij momenten voor mij iets te filosofisch, iets te langdradig, iets te beschrijvend. Op andere momenten zit er dan weer heel veel vaart en heel veel spanning in, en de wereld is ook magnifiek opgebouwd, je leeft echt mee.

Ik zou het wel bij de betere fantasy indelen, jazeker, en ik kijk al uit naar het vervolg. Nog eentje om in het oog te houden dus.