Het wordt stilaan ietsje beter, met die koppijn van me. Alleen ben ik nu wel nog geregeld misselijk. Geen idee wat er precies scheelt, maar wijs is het niet.
Vandaag was gelukkig een zeer rustige dag: Bart laten slapen (want die zit met serieus veel rugpijn) en de kinderen croissants voorgezet, zelf wat rondgelummeld en was buitengehangen en dat soort onzin, nog wat geslapen, en dan in de namiddag naar de Ronde kijken. Oh jawel. Met het geluid zeer zachtjes tegen de koppijn, dat wel, maar toch: genoten van een spannende koers.
Wie had dat ooit gedacht, dat ik nog voor de lol naar de koers ging kijken? En het nog goed vinden ook?