Geplaatst op

Nog meer mutsjes, jawel

Muts zeven, acht en negen, meer bepaald.

Een van mijn collegaatjes was ook bevallen van een prachtige dochter, maar toen had ik er nog niet aan gedacht om mutsjes te maken. Ze had nog een mutsje te goed, vond ik, en ik heb er dan maar meteen twee gemaakt, eentje voor moeder en dochter, of voor de dochter voor als ze wat groter is. Ik had haar ook naar de kleuren gevraagd, en dat mocht dus wit met dat oudroze zijn.

Ik had ook al eerder geponeerd dat wie zo’n mutsje wil, dat maar hoeft te vragen. Annelies had er prompt eentje besteld in blauw met een geel bloemetje, de kleur van de sportclub van de kinderen, vermoed ik.

Al bij al dus weer een paar fijne mutsjes erbij. En als er nog liefhebbers zijn: laat maar weten!

Geplaatst op

Nog twee mutsjes, vijf en zes

Als er nu iets simpels is, is het wel ringbreien: je hoeft er niet eens je hoofd bij te houden.

Aangezien er intussen een kleine Suze is verschenen bij Philip en Margaux, en een kleine Juliette bij mijn kozijn Maarten, het metekind van ons ma, heb ik er nog twee gemaakt. Tegenwoordig steek ik ook een bolletje, een hartje dus, in het midden van het bloemetje, dat ziet er een pak beter uit. Zeg nu zelf, die mutsjes zijn toch schattig?

Als ge er zelf ook eentje wil: roep maar, en zeg welke kleuren ge wilt. Ik maak er u met plezier eentje.

Geplaatst op

Nog een mutsje

Toen collega Lana had gezien wat ik gemaakt had voor Louise-Anne, zag ze zo’n mutsje voor haar Isaac ook wel zitten. Die is nu een maand of zes, denk ik, en kan zo’n mutsje wel gebruiken in de herfst. Het liefst dan ook in herfstkleuren, zei ze, maar dan misschien niet met een bloemetje, want dat is zo meisjesachtig. En dus werd het er eentje met enkel herfstblaadjes. Ook wel goed gelukt, vind ik.

Geplaatst op

Mutsje nummer 2

Vrijdagavond toonde ik aan Gwen, toen we na het toneelstuk nog iets gingen drinken, het mutsje dat ik voor het dochtertje van Louise-Anne had gemaakt.

“Zo ongelofelijk schattig!” had die uitgeroepen, “ik wil er ook wel zo eentje!” U vraagt, wij draaien. Ik had nog zwart garen liggen – die kleur wilde ze het liefst – en dus had ik vandaag alweer een mutsje klaar: in een vrij licht materiaal, het is geen wintermuts maar eerder zo’n herfst- of lenteding, goed voor op de fiets.

En ja, ook deze is best wel geslaagd, vind ik…

Geplaatst op

Mutsje

Louise-Anne, een hoogzwangere collega én oud-leerlinge, grapte toen ze me bezig zag voor de breiclub dat ze wel een mutsje wilde voor haar dochter.

U vraagt, wij draaien: met zo’n breiring is zo’n mutsje bijzonder snel gemaakt, dat duurt geen uur. Ik zocht even en vond een zeer fijn patroontje voor zowel een bloemetje als de blaadjes, en een half uurtje later was ook dat in orde. En zeg nu zelf: dat is toch mega schattig? Ik heb het voor de foto eventjes op een  knuffel gezet.

Ik gaf het cadeautje mee aan haar oudste zoon die bij ons zit, en kreeg prompt een heel enthousiast antwoord terug. Dus yup, geslaagd!