Vriendinnen

In de krokusvakantie was het ons niet gelukt, maar deze keer hadden Gwen en ik wél met succes een datum uitgeblokt in onze respectieve agenda’s. Wolf is wel weg, maar ook Ernest is op kamp, en dus kwam ze met de meisjes naar hier.

Wolf speelde met Elly, Merel speelde met Lena-Mare, en Gwen en ik zaten gezellig bij elkaar en kletsten.

Ik had een rijstberg gemaakt die ik maar hoefde op te warmen, en ik geef het toe, ik genoot. Zo heerlijk wat tijd voor onszelf, praten over vanalles en nog wat, ’t werk – het helpt wel als je hetzelfde werk doet, zij het in een andere  school -, de kinderen, de echtgenoten, …

Ik maakte nog vanilleijs, en er was appelcake. En er was zon, en we zagen dat het goed was.

We waren het er trouwens ook over eens: dit is een vriendschap die ze ons niet meer afnemen. Zesentwintig jaar, en still going strong. Jawel.