Het appartement in de zon

Vandaag ben ik nog even langs het appartement gepasseerd om er de airco uit te gaan zetten: het was me de vorige keer al opgevallen dat er daar nogal iets aan het blazen was, en vandaag viel mijn frank dat de dame van Wyckaert, om het ons te demonstreren, met de afstandsbediening het op vollen bak had gezet. De luchtverversing heeft er dus een week vollen bak staan blazen…

Soit, ik heb meteen zelf een filmpje gemaakt – een beetje lang, ik weet het – maar voorzien van commentaar. Dus, voor wie het mocht interesseren: ons appartement in de zon, met volop lichtinval. Allez, op sommige plaatsen toch, ge zult wel zien wat ik bedoel.

Eerste verhuispoging

Maandag kregen we dus de sleutels, vandaag konden we een eerste lading spullen verhuizen. We hadden niet veel keuze: Wolf had deze morgen een examen gehad, Kobe heeft er eentje maandag, maar de garage moet leeg! Wolf heeft volgende week zijn laatste examen op woensdag en vertrekt vrijdag op skireis voor een week, maar de vrijdag zelf zit hij vast met iets van Ugent Racing. Kobe heeft de donderdag nog examen… En het laatste weekend van de lesvrije week is er grote wafelbak van de scouts, waarbij ze onze garage gebruiken als bakpost. Ergo: ik ging vandaag na het middageten met Wolf tot bij Gwen om hun Multivan te lenen. Erik had er al de zetels uitgehaald zodat er plaats was. Gelukkig had Kobe nog een andere scout kunnen optrommelen die al klaar was met de examens, of het was nooit gelukt. Bij deze: nog eens merci, Korneel!

Bij Gwen kregen we nog een grote witte Kallax, hier thuis werd zowel de pooltafel opgeladen als een matras, de nodige kastjes en nog wat losse dingen, en hup, richting appartement. De auto kon in de garage, maar met die Multivan riskeerde ik het me toch echt niet: de ingang is smalletjes en ik ken de afmetingen van die auto niet. Soit, we parkeerden voor de deur en de heren brachten zonder veel problemen alles naar boven.

Wolf en ik reden daarna naar de Groene Vallei om daar bij een vriendin een hele mooie maar loodzware tafel op te halen, die we voor een prijsje kunnen kopen hadden. Man, daar hebben de heren mee afgezien! Serieus, hoe zwaar kan dat zijn zeg! Maar het is echt wel mooi…

Soit, tegen vier uur reden we weer naar huis want Kobe moest echt wel studeren. Het plan was eigenlijk geweest om ook al het zetelbed te verhuizen, maar dat zal voor een andere keer zijn: mijn rug vond het ook welletjes.

Alleen… ik lag na het eten in de zetel door mijn Facebook te scrollen, en zag plots zes stoelen verschijnen op Gift Gent. En dan nog letterlijk om de hoek van het appartement. Ik stuurde de vraag of ze er nog waren, en jawel, hij had ze buiten gezet. Bon, ik mijn schoenen aan, Wolf zijn schoenen aan, wij de auto in, de smalle eenrichtingsstraat in, vier pinkers aangezet en de zes stoelen vrolijk in de koffer gejoinkt.  En dan letterlijk het hoekje om gereden en ze boven gaan zetten. Nee, ze zijn niet meer nieuw, sommige zijn wat vergeeld en bij eentje is de zitting gebarsten, maar voor een studentenkot zijn ze wel nog perfect bruikbaar. En best nog mooi ook!

Da een chanceke!

Enfin, beetje bij beetje zal dat daar wel in orde komen. Ik ga het vooral aan hen laten nu, het is hun kot.

Oplevering

Vandaag was de grote dag: de oplevering van ons appartement! Wolf was ook mee om zeker te zijn dat we alle problemen en probleempjes zouden opgespoord hebben.

Er was sowieso nog wel een paar euvels: de vaatwas moet blijkbaar vervangen worden, de lichtsensoren in de gangen ook, en er is nog een probleempje met de sleutels, zodat we nog niet de definitieve sleutels in handen kregen. Verder zagen wij ook dat alle stopcontacten en lichtpunten een paar centimeter verkeerd uitgelijnd stonden, en dat is iets waar mijn OCD het echt lastig mee heeft. De lichten van de ene badkamerkast werken ook niet. Enfin, nog wel een paar van die dingen, maar over het algemeen is alles dus wel in orde.

We hebben dus de sleutels van het appartement en de berging, de badges voor de garage zijn voor een dezer dagen, en het is nu definitief van ons.

Het plan was dat Kobe met zijn vrienden ging schilderen in de lesvrije week, maar dat gaan we nu uitstellen tot de grote vakantie en het eventueel door een schilder laten doen: het kan dan nog wat langer uitdrogen, en er zijn toch nog wel wat oneffenheden en zo die moeten weggewerkt worden. Ik kan dat ook wel zelf, eventueel.

Maar het is dus wel prachtig, al zeg ik het zelf. Het gaat een groot verschil geven als het ooit geschilderd is, maar gewoon gemeubileerd maakt ook al veel uit.

Dit weekend moeten er sowieso wel wat dingen al verhuisd worden, want Kobe heeft de garage nodig voor de wafelbak van de scouts. En dan is het voor hen eerst nog examens afwerken, en dan kuisen en inrichten, beetje bij beetje.

Ik zie het wel zitten, ja, en zij zeker: gigantische luxebeestjes!