Lang slapen zorgt er ook voor dat je relatief laat ontbijt, en dus ook buiten kan zitten. Ik genoot intens, voor de kinderen moest zelfs de parasol al open wegens teveel zon in de ogen. Tsja.
Maar ik bleef nog even zitten om de krant te lezen, maar dat was buiten het weer gerekend: plots begon het te druppelen! Ik haalde snel de overgebleven dingen binnen, net op tijd voordat het begon te gieten. Effectief gieten. Juist ja.
Tot zover de plannen om vandaag met de fiets naar ’t stad te gaan: dat ging ik me echt niet riskeren. Intussen was het gestopt, en waren de kinderen onnozel aan het doen: ze zaten achter elkaar aan, en Wolf had op een bepaald moment zichzelf buitengesloten. Ik hoorde Kobe de voordeur opendoen, en dacht dat hij Wolf terug had binnengelaten. Blijkbaar niet: even later zag ik Wolf plots door het venster van Merel kruipen! Hij was op de stapel stenen tegen de muur geklauterd – levensgevaarlijk! – en zo op de veranda, en vandaar naar Merels kamer, waar hij op het raam had geklopt. Ik gaf hem onder zijn voeten, maar het had me wel op een idee gebracht: het dak van mijn veranda moest dringend gekuist worden! Ik haalde de nodige borstels en de tuinslang, en zette Wolf aan het werk. Ik geef toe: ik stond duizend angsten uit dat hij zou uitglijden en er door zou schieten of naar beneden donderen, maar hijzelf vond het de max!
En ik, ik heb een propere veranda!
Maar toen dook er een nieuw probleem op: de regenwaterpomp bleef draaien! Ik controleerde de drie kranen en de leidingen op lekken, maar aan het tempo dat die pomp draaide, was het niet een klein lekje, maar alsof er ergens een kraan vollen bak openstond. Hmpf. Overschakelen naar leidingwater hielp niet, en ik kon blijkbaar niet aan de stekker, ook niet na de hele kast leeg te halen en het extra paneel los te maken. Zucht. Ik heb dan maar de plomb afgelegd, zodat de oververhitte pomp stilviel, en belde de aannemer. Maar toen een van de kinderen een tijdje later naar het toilet ging en ik dus de plomb weer even aanlegde, deed alles weer normaal. Bizar, maar ik was wel content. Oef.
We hadden dus oorspronkelijk ook plannen gemaakt om naar Zomergem te gaan, maar doordat ik initieel dan op de aannemer moest wachten die rond vijf uur ging komen, was ook dat in het water gevallen. Geen nood, de kinderen verveelden zich naar eigen zeggen toch niet, en ik had nog genoeg kleine dingen te doen, zoals met Merel op de aanhangfiets tot aan den Delhaize te rijden, en er maar meteen een gans fietstochtje/pokemonhunt van te maken. Ach ja…
