Blijkbaar had ik niet goed gekeken, en kwam in The Grishaverse, de wereld van Bardugo waarin dit verhaal zich ook afspeelt, eerst deze trilogie en pas dan de duologie van Six of Crows. Tsja. Maar dat is eigenlijk helemaal niet erg: het speelt zich dan wel in hetzelfde universum af, maar ettelijke jaren later. De duologie verwijst hier en daar naar dingen uit deze trilogie maar nergens heb je dat echt nodig, het verhaal staat op zich.
En dat verhaal kende ik dus al uit de Netflixreeks. Ravka is een land dat verscheurd wordt door een abominatie, de Shadow Fold, een stuk land dat door een experiment van de Darkling, een Grisha die duisternis kan oproepen, gehuld is in een ondoordringbare duisternis die bevolkt wordt door gruwelijke, bloeddorstige wezens. De Fold oversteken is een zeer riskante bezigheid, maar wanneer soldaat Alina Starkov samen met haar regiment en haar beste vriend Mal dat toch doet en aangevallen wordt, blijkt ze te beschikken over een zeer, zeer ongewone gave die zich tot dan toe nog niet gemanifesteerd had: ze kan het licht oproepen. En vanaf dan neemt haar leven een zeer ongewone wending in een razende vaart. Plots blijkt ze ook een Grisha en moet ze opgeleid worden, maar ze voelt zich nergens thuis. En ze mist Mal…
Ook in dit boek van de Grishaverse slaagt Bardugo erin om het vaak ongemeen spannend te houden. Alina is een in essentie zwak meisje dat inderdaad vaak huilt, maar dat lijkt me niet zo ongewoon wanneer je zelf nog maar een jaar of achttien bent en je leven overhoop gegooid wordt, of wanneer er een enorme druk op je schouders wordt gelegd en de verwachtingen van iedereen om je heen torenhoog zijn, terwijl je zelf absoluut niet weet wie of wat je nu eigenlijk bent.
Wat mij betreft behoort dit boek toch ook wel tot de betere fantasy, al was het maar omdat het hier ook niet bepaald gaat om elfjes en eenhoorns, maar Bardugo er niet van terugschrikt om een personage te laten sterven, een foltering te beschrijven of het nodige bloed te laten vloeien. Ravka is niet fijn om in te wonen, zoveel is wel duidelijk.
Dat het fijn is om te lezen, dat is dan wél weer een feit.