Een nieuwe week, een nieuwe reeks online lessen

Omdat ik merk dat les geven toch veel effectiever is dan taken geven, en dat leerlingen ook veel liever les hebben dan taken, geef ik dus intussen driekwart van mijn lesuren ook gewoon online les.

Zo heb ik deze voormiddag twee uur antieke filosofie gegeven in het zesde: wat is filosofie, welke deelgebieden, hoe definieer je het… Machtig leuk om doen, maar o zo moeilijk online als je enkel eenrichtingsverkeer hebt, en geen lichaamstaal ziet, of enkel antwoorden via chat. Gelukkig kwamen de antwoorden wel, en ook de reacties zoals ‘Allez mevrouw, ge maakt mij paranoïde!” of “Dat is dus gewoon een mega mindfuck, of wa?”

Ik mis het lesgeven enorm, ik wou echt dat ik ze gewoon voor me had in een lokaal, maar dit is eigenlijk een mooi compromis. En het fantastische is: 100% aanwezigheid. Oké, twee pipo’s waren wat te laat, maar dat is net zoals in het echte leven. Maar ik kan me dus volop smijten, ik hoef deze leerstof eigenlijk niet eens meer te herhalen zodra er weer “echte” les komt. Uiteraard ga ik het dan nog snel even overlopen, maar meer dan dat hoeft niet. Zalig.

En in de namiddag had ik dan de tweedes, waaronder Kobe. 65 minuten grammatica geven online aan 24 dertienjarigen: het is verdekke lastiger dan in het echt! Ik was pompaf, vreemd genoeg! Maar ze kennen nu wel de indicatief perfectum passief en het PPP. Ugh. En ook hier: 100% aanwezigheid! Zalig gewoon! Dit ga ik zeker nog even in de klas hernemen, maar op zich is het gezien.

Goh, ik heb al vaak jobaanbiedingen gehad in andere sectoren. Er wordt me zelfs regelmatig de vraag gesteld of ik geen zin heb om directeur te worden, want er is een tekort. Maar los van alle andere bezwaren is dit toch de grootste: ik zou het óngelofelijk missen om les te geven, dus nee. Ik schreef het eerder al: ikigai. Ik mag mijn pollekes kussen.

De boom in!

Eerlijk? Ik heb het al vaak gedacht maar nog nooit gezegd tegen de kinderen, dat ze de boom in konden. Het duurt lang, die quarantaine, en dan hebben wij, met ons grote huis en fijne tuin, nog totaal geen reden van klagen.

Maar vandaag konden ze ook echt de boom in. Letterlijk. Want vandaag heeft Wolf een soortement touwladder opgehangen in onze krulwilg, wat ervoor zorgde dat ze meteen alle drie de boom in zaten. Eerst Merel, met behulp van haar oudste broer, en daarna beide jongens. En niet zomaar één keer, nee, na het eten kropen ze nog allemaal eens de boom in. En tussendoor ook nog wel een keertje.

Extra gadgets in de game room

Nu we dus al een week of drie die game room hebben boven en we ook merken dat die veel gebruikt wordt, bracht Bart een beamer mee van kantoor. Het ding is daar niet meer bruikbaar: te klein projectie-oppervlak en vooral ook te weinig lumen voor daar op kantoor. Maar die game room is perfect te verduisteren en zo heel groot is de muur daar ook niet, dus…

Alleen… Hoe hang je zo’n ding op aan je plafond? We konden, zoals op school, een speciale beugel bestellen, maar dat blijkt niet goedkoop te zijn én vooral ook wel eventjes wachten, dus liever niet. Bon, ik gaf instructies aan mijn oudste en die toog aan het werk: een plank zoeken die net wat groter is dan het oppervlak van de beamer. Zelf zocht ik vier stevige vijzen en vooral vier bijhorende gyprocpluggen, twee stevige linten (verpakking van gordijnen geweest) en vier stevige houtvijsjes met bijhorende rondellekes (zat ooit bij Ikea kastjes, om ze aan de muur vast te zetten). Al een chance dat ik zo’n hamsteraar ben die nooit vijzen weggooit maar ze in een rommelbak keilt.

Wolf haalde de knutseltuintafel uit de hoek, zette de plank vast met een paar sergeanten en boorde vier gaatjes. Daarna zette hij de beamer vast met de linten en de vijsjes. Netjes! En dan sleepte hij een ladder en zijn broer naar boven, werden de vier plafondgaten afgetekend en geboord, en kwam papa eventjes een handje toesteken want Kobe was eigenlijk net te klein. Enfin, met enige moeite hing daar dus een perfect geplaatste beamer! De juiste kabels werden gezocht en bevestigd, en de game room was dus een extra feature rijker. En de kwaliteit, die was verbazingwekkend goed, vonden we.

Klaar voor filmavondjes en slaapfeestjes, me dunkt…

Opruimen

Er is één groot voordeel aan gans deze quarantantie: mijn kot gaat gewoon opgeruimd geraken!

Neem nu onze slaapkamer: de ene kant was al volledig opgeruimd om er een game room van te maken. De andere kant bevatte een ingemaakte boekenkast met vooral veel rommel, en een grote stripboekenkast waar een zelfgemaakt groot muggennetkader voor stond, zodat de boekenkast nooit afgestoft geraakte en waardoor alle strips op den duur in stapeltjes in, op en rond die kast lagen. Een puinhoop dus.

Ik heb me vorige week een halve dag bezig gehouden met het ontmantelen van dat muggennet, en vandaag heb ik beide boekenkasten uitgemest, gekuist en vooral opnieuw geordend. Ik ben ook nog hele oude kadertjes tegengekomen, nog van op mijn kot, en uit pure nostalgie heb ik ze dan maar weer uitgehaald. Tsja.

Maar ik ben wel trots: nu nog de derde boekenkast en mijn slaapkamer is gewoon helemaal opgeruimd!

Live lessen

Intussen ben ik ook volop online les aan het geven. Smartschool heeft een extra module, live, en daarmee kan je dus live lesgeven aan je leerlingen. Zij kunnen antwoorden per micro of in de chat, al typend. Ze doen meestal dat laatste, omdat het anders nogal verwarrend wordt én omdat ik dan ook hoor wat ze nog allemaal aan het doen zijn.

Ze zijn helaas ook met te veel om hun camera aan te zetten: dan lagt het voortdurend of loopt het zelfs vast. Maar als ze mogen kiezen tussen gewoon les krijgen van mij of taken maken, dan kiezen ze zonder uitzondering voor die lessen. Ik doe gewoon zoals anders, maar dan met de vragen en antwoorden gewoon op mijn scherm. Ik mis de interactie wel, en je merkt ook niet de sfeer in je klas en de instant feedback, maar bon, het is wat het is, zeker?

Ik geef momenteel 8 uur van de 16 ook echt les. Na de paasvakantie ga ik dat wellicht nog opdrijven, maar man, ik mis het echte lesgeven….

En volgens mijn leerlingen missen ze me ook. Of zoals een eerstejaartje naar me schreef, nadat ik in mijn filmpjes gevraagd had hoe het met hen was:

“Ik stuur u een berichtje om u te laten weten dat met mij alles goed gaat . De filmpjes die u plaatste voor Latijn zijn echt super leuk en ook interessant. Ik vind het heel erg leuk om u weer te zien ook al is het niet in de klas en ziet u ons niet. Ik ben heel blij om u gewoon weer terug te zien. Het doet me echt deugd. Ik vind het wel jammer dat u ons niet kunt zien.

Hopelijk tot snel.”

Het moet toch zijn dat ik het allemaal nog zo slecht niet doe…

Enfin, laten we hopen dat we snel terug écht les kunnen beginnen geven!

Hoe lief…

Mijn lief maakt soms de zaligste Tik Tokjes.

Quarantantie

Nee, het is geen vakantie, het zijn nog altijd schoolweken. Daarom wordt er ons, leraars, uitdrukkelijk gevraagd om taken op te geven om de geziene leerstof te consolideren. Maar met twee middelbareschoolstudenten hier in huis merk ik hoe vreselijk ze die taken vinden. Je zou van minder schoolmoe worden.

Daarom dacht ik: laat ik eens wat creatiever proberen te zijn? In het vijfde hebben we net een aantal lyrische gedichten gezien, in het zesde zijn we bij Tacitus aan het bekijken hoe Nero zijn stiefbroer Britannicus heeft vermoord. Als synthese/consolidatie heb ik dan ook opgegeven aan beide groepen: maak een Tik Tok filmpje (echt of fake, je hoeft het niet te publiceren) over een van de gedichten/Tacitus. Wel, ik denk dat dat zowat de wijstste taak is die ik ooit  gegeven heb: ik heb me kriek gelachen bij wat er is binnengekomen, en ik heb de indruk dat ook de leerlingen dat best wel amusant vonden.

En bij mijn eerstes dacht ik: ik geef gewoon nieuwe leerstof, maar dan wel in een filmpje. En laat ik nu net aan de fabeltjes zitten, dus zowel de inleiding rond Aesopus en Phaedrus als het verhaaltje rond de haas en de schildpad. En ja, ik zing dan altijd in de klas, dus heb ik dat nu ook maar op het filmpje gedaan. Ik hoop maar dat ze thuis er even hard om moeten lachen als de reacties in de klas.

Maar er zijn ook beperkingen aan die filmpjes: zelfs gecomprimeerd nemen ze veel plaats in beslag en ze zijn moeilijk up te loaden omdat de Smartschoolservers nogal onder stress staan. En dus ga ik later gewoon live lesgeven, denk ik. Enfin, ik zie nog wel.

Laat eens weten of dit bij benadering is hoe je dacht dat ik lesgaf ^^