Extra gadgets in de game room

Nu we dus al een week of drie die game room hebben boven en we ook merken dat die veel gebruikt wordt, bracht Bart een beamer mee van kantoor. Het ding is daar niet meer bruikbaar: te klein projectie-oppervlak en vooral ook te weinig lumen voor daar op kantoor. Maar die game room is perfect te verduisteren en zo heel groot is de muur daar ook niet, dus…

Alleen… Hoe hang je zo’n ding op aan je plafond? We konden, zoals op school, een speciale beugel bestellen, maar dat blijkt niet goedkoop te zijn én vooral ook wel eventjes wachten, dus liever niet. Bon, ik gaf instructies aan mijn oudste en die toog aan het werk: een plank zoeken die net wat groter is dan het oppervlak van de beamer. Zelf zocht ik vier stevige vijzen en vooral vier bijhorende gyprocpluggen, twee stevige linten (verpakking van gordijnen geweest) en vier stevige houtvijsjes met bijhorende rondellekes (zat ooit bij Ikea kastjes, om ze aan de muur vast te zetten). Al een chance dat ik zo’n hamsteraar ben die nooit vijzen weggooit maar ze in een rommelbak keilt.

Wolf haalde de knutseltuintafel uit de hoek, zette de plank vast met een paar sergeanten en boorde vier gaatjes. Daarna zette hij de beamer vast met de linten en de vijsjes. Netjes! En dan sleepte hij een ladder en zijn broer naar boven, werden de vier plafondgaten afgetekend en geboord, en kwam papa eventjes een handje toesteken want Kobe was eigenlijk net te klein. Enfin, met enige moeite hing daar dus een perfect geplaatste beamer! De juiste kabels werden gezocht en bevestigd, en de game room was dus een extra feature rijker. En de kwaliteit, die was verbazingwekkend goed, vonden we.

Klaar voor filmavondjes en slaapfeestjes, me dunkt…

Assassins’ Creed: Odyssey

Ik had – ik geloof zelfs ergens deze zomer – het spel Assassin’s Creed: Odyssey gekocht, tweedehands in de Game Mania. Het spel was me al langs alle kanten aangeraden omdat het zich in het Oude Griekenland afspeelt, meer bepaald tijdens de Pelopponesische Oorlog – da’s die tussen Sparta en Athene – met volledig correcte landkaarten, aankleding, vaak ook historische locaties en nagebouwde steden. Enfin, een echte aanrader voor de hellenofiel dus. Alleen was het er nog niet van gekomen om het te beginnen spelen, en met recht en reden: ik ken mezelf, als ik begin te gamen, stop ik niet.

Zo geschiedde… Ik heb me gisteren in de game room geïnstalleerd met dat spel, en intussen heb ik al twee hoofdstukken uitgespeeld en amuseer ik me rot met het vermoorden van vuige Atheners en het rammen van piratenschepen.

Het is echt prachtig getekend: vaak zit ik met open mond te kijken naar de graphics, en ook de game play is dik in orde.

Met andere woorden: game je graag en heb je het wel voor het oude Griekenland? Kopen die handel!