Dik anderhalve maand geleden kwam Wolf op de speelplaats mankend naar me toe. Hij bleek een trap gekregen te hebben tegen zijn knie, op de speelplaats: een pestkop die soms agressief uit de hoek kan komen naar hem en zijn vriendjes toe.
Ik wuifde het weg als zijnde een blauwe plek, of wat gekneusd. Die dingen gebeuren, op een lagere school.
Maar hij bleef klagen. Enfin, af en toe maakte hij de opmerking dat zijn knie nog pijn deed, vooral na een rugbytraining of match. In elk geval lang genoeg om zeker te zijn dat het niet zomaar een kneuzing of zo was. Wij dus naar de dokter, en die stelde vast dat hij een ontsteking had aan de patella, daar waar de pees van de quadriceps onder de knie vastgehecht is aan de tibia. Hij belast die redelijk wat door zijn rugby, en als hij er dan een stevige trap op krijgt, kan dat zo’n ontsteking in gang zetten, blijkbaar. Ergens was ik wel opgelucht: ik had schrik dat het iets met zijn knieschijf ging zijn of zo. Enfin, drie weken rust, zalf, en dan opnieuw bekijken. Een ontsteking kan behandeld worden, gelukkig.
Wolf zelf is ook wel opgelucht, heb ik de indruk: eindelijk weet hij wat er aan de hand is, en wordt er ook iets aan gedaan. Want dat het niet vanzelf ging voorbijgaan, was intussen wel duidelijk.