Verjaardagsfeestje voor tiener Kobe
Eigenlijk waren we het niet van plan, maar dinsdag dacht ik: waarom vragen we zondag niet gewoon iedereen voor koffie en taart? Een impromptu feestje, wie kan, kan, en wie er niet kan zijn, ook niet erg.
Ons pa en Nelly kwamen sowieso al eten, dus waarom niet? En tot mijn grote verbazing konden zowel Koen, Roeland als Dirk. Enkel Jeroen had al andere plannen, maar daar was niks aan te doen.
En dus maakten Merel en ik gisterenavond nog tiramisu, en bakten we deze voormiddag een glutenvrije, lactosevrije chocoladetaart voor Ilse. Lekker! En deze namiddag, terwijl Nelly zat te lezen en ons pa zat te mijmeren, bakten we ook nog de fantastische confituurtaart uit de Aveve af.
Gelukkig had Kobe intussen zijn kamer volledig opgeruimd, en stonden al zijn elanden netjes op zijn rek.
Tegen vier uur druppelden de gasten binnen, en was er taart. We bleven eerst nog wat binnen zitten, want het was nog frisjes buiten en het waaide behoorlijk. Een uur daarvoor was het zelfs nog aan het regenen geweest…
Voor het aperitief trokken we echter naar buiten. En daar moest ook Kobes nieuwjaarsbrief gelezen worden. Nieuwjaarsbrief? Jawel, dat heeft u goed gelezen: Dirk was nog steeds niet tot bij ons geraakt om te nieuwjaren, en dus moest het maar vandaag ^^ Kan eindelijk dat nieuwjaarscadeautje weg van de piano :-p
Intussen was het heerlijk weer geworden, en genoot iedereen er zichtbaar van om buiten te zitten, een glas witte wijn of zoiets te drinken, wat knabbels te eten, en gezellig te zitten praten. En de kinderen? Die waren naar boven getrokken en zagen we nog nauwelijks. Fijn feestje, voorwaar…
365 – 08 januari 2017 – nieuwjaarsbrief voor peter Wolf
Nieuwjaren
Zoals elk jaar kwamen ook nu Dirk en Ilse nieuwjaren bij hun petekindje Kobe. Die las apetrots zijn nieuwjaarsbrief voor, en kreeg een Skylander Racespelletje in de plaats. Ze hadden ook een prachtige bos bloemen mee, en fantastische taart van Joost Arys. En eigenlijk hadden we vooral een bijzonder gezellige namiddag.
Nieuwjaarsbrieven, deel twee
Omdat ik maar een beperkte hoeveelheid kan uploaden per week, kreeg ik niet alle nieuwjaarsbrieven online in één post. Hier volgt dus deel twee, blijkbaar enkel te bekijken via PC, en niet via tablet. Tsja.
In elk geval meenden de kinderen het wel.
Kobe, de eeuwige toneelspeler:
Alexander met toch wel een leuke tekst:
Wolf had dan weer twee versies van zijn net iets volwassener brief. Hij wordt groot, mijn Wolf.
En dan waren er ook nog nieuwjaarsbrieven in Ronse, bij Omaly. Onze brieven waren dezelfde, ik heb ze dus niet nog eens opgenomen. Maar Liv had uiteraard nog iets nieuws, ook al was ze blijkbaar nogal verlegen om hem op te zeggen.
En Bo is uiteraard nog te klein voor een nieuwjaarsbrief, maar die gaf gewoon een dikke knuffel. Kan ik mee leven ^^
Nieuwjaar 2015 in Ronse
Uiteraard kon het nieuwjaren in Ronse niet achterblijven, en dus togen we deze middag naar gindse contreien.
Er werd geaperitiefd, en er waren nieuwjaarsbrieven, uiteraard. Met veel gegiechel en gedoe, en fijne cadeautjes.
Wolf kreeg vier boeken van Minecraft, en hij en Kobe sprongen nog net geen gat in de lucht! Kobe kreeg daarna – nonkel Koen vond het zo zielig dat hij anders als enige niks kreeg – ook nog een hele leuke doos met zelf te maken vlieg”tuigen”. Leuke dingen! En Merel was helemaal weg van haar cadeautje: een minikeukentje in hout – “Kijk mama, met een peper- en zoutvaatje, en bloemen!” – en een soort sjaaltje-kapje-mutsje van Hello Kitty, dat ze trouwens de hele middag heeft aangehouden.
Nelly had opnieuw zelf gekookt, en het was verdomde lekker! Als voorgerecht (en hoofdgerecht voor de kinderen) heerlijke vol-au-vent, als hoofdgerecht een Ardeens gebraad met spruitjes, boontjes in spek, erwtjes en worteltjes, en uiteraard kroketten.
En als dessert een fantastische taart van bij Burez, een Saint-Honoré maar dan in een moderne versie. Lekker, maar zwaar!
Er werd ook ongelofelijk veel gespeeld.
Tussendoor kon Bart weliswaar wel een tukje doen, maar hij was hoe dan ook doodop, dus erg lang zijn we dan niet meer gebleven.
Nelly, bedankt voor de fijne middag, en voor de cadeautjes!
Nieuwjaar 2015 in Zomergem
We waren uitgenodigd tegen vier uur bij ons ma, en tegen half vijf waren we er, om dan nog de eerste te zijn. Ons ma was al bijna ongerust…
Enfin, iets later kwam ook mijn jongste broer toe met de kinderen, we aten pannenkoeken en een klein stukje taart, en nog wat later kwam ook mijn andere schoonzusje met de kinderen toe. Mijn oudste broer was, zoals altijd, wat later.
Bij de aperitiefhapjes hoorden ook de nieuwjaarsbrieven, en ik heb ze deze keer vastgelegd voor de familiekronieken, gewoon omdat ze zo schattig waren.
Eerst dus Marne, mijn kleine überschattige metekindje, met haar sterretje:
Daarna de tweede jongste, Merel dus. Die haar nieuwjaarsbrief al compleet vergeten was:
Ook Marie-Julie was niet helemaal tekstvast meer:
Nand was alweer meer de showman:
De brieven van Alexander, Kobe en Wolf volgen in een latere post, wanneer ik ook die heb kunnen uploaden.
Marie-Julie had van mij – ik ben haar meter – een doos gekregen met twee prinsessenjurken in, een roze en een blauwe. Merel had al haar K3-kleedje aan, en Marne wou dolgraag de blauwe aantrekken. En toen hadden we dus drie blonde prinsesjes:
In elk geval werd er intussen ook duchtig gespeeld, vooral met monster Jeroen:
We aten allemaal brood met massa’s kaas, ons ma hield een heuse brie-queeste, er werd ijstaart naar binnen gespeeld, en mijn broers en ik zaten gezellig op elkaars kap, zoals altijd. Maar na het dessert zijn we bijna onmiddellijk naar huis gegaan: Bart was intussen helemaal gecrasht en zag zelfs bleek, en ook de kinderen waren behoorlijk moe. Het was dan ook half tien tegen dat ze in bed zaten. Alle vier ^^
Enfin, een hele fijne avond gehad. Merci, ma!
Nieuwjaren
Eigenlijk feitelijk een fijne dag gehad bij de schoonouders (zoals altijd, eigenlijk).
Er is begonnen met de nieuwjaarsbrieven en de bijhorende cadeautjes en envelopjes. Wolf kreeg een stapel boekjes van zijn peter (waaronder twee Kuifjes), Kobe kreeg een DVD, en Merel kreeg een knalroze Lego opbergbox, waar ze prompt in ging zitten :-p
Kobes nieuwjaarsbrief vond ik de max, vooral met bijhorend snoetje en gebaren:
Liefste,
Vandaag ben ik een tovenaar!
Ik tover voor het nieuwe jaar
pinkel pankel perretjes
een huis vol met sterretjes!Een sterretje dat blinkend is,
een sterretje dat vrolijk is.
Een sterretje dat je zo graag ziet,
en dat sterretje is je kleine deugniet!
Er is lekker gegeten, al was het gelukkig iets minder uitgebreid dan anders. Toostjes met foie gras blijven mijn favoriet, maar de jongens stortten zich met gusto op de prikkertjes met kaasblokjes en druifjes.
Het voorgerecht was een (gelukkig reeds van zijn schaal ontdane) halve kreeft:
De soep was er deze keer niet, al is die altijd bijzonder lekker, maar het is altijd gewoon veel te veel.
Het hoofdgerecht was gebraad met gratin dauphinois en diverse groenten: lekker, maar niks bijzonders. Maar wél lekker 🙂
Dessert = de traditionele ijsbûche 🙂
En toen waren er nog kleine taartjes bij de koffie, en pralines van bij Marcolini, die dringend op moesten. Héérlijk.
En hadden we uiteindelijk tóch alweer teveel gegeten :-p
Tussenin heb ik voor kapster gespeeld, heb ik rondgezeuld met twee dertienmaanders, heb ik gewordfeud met mijn schoonvader, en heb ik een heerlijk rustige dag gehad.
En dat afgerond met nog drie uur stevig zingen. Ha ja, want over twee weken is er koortoernooi!