Geplaatst op

Afscheid van de tank

Ik ga hem toch wel missen, mijn goede ouwe trouwe tank. Als in: mijn Ford S-Max van 11 jaar oud en helaas een diesel met euronorm 4.

Dat laatste betekent dat hij niet meer in de Lage-EmissieZones mag, en ik ben zo al per ongeluk in die van Antwerpen verzeild, wat me een pak geld heeft gekost. Tsja.

Sinds 30 juni heb ik dus een Skoda Eniaq, de full electric die het dichtst in de buurt kwam van mijn tank. Een heerlijke auto, met echt wel veel ruimte, een deftige koffer en een rijbereik van 440 km.

Maar ik moest dus ook wel mijn Ford zien te verkopen. Eerst was er de vakantie waarin de garage toch wel vrij lang gesloten was. En toen moest er een zijspiegelkap besteld worden, wat ook wel eventjes duurde. En was er een volledig nazicht voor tweedehands verkoop.

En toen moest hij nog gekeurd worden voor diezelfde tweedehands verkoop, waarbij blijkbaar een deel van de autopapieren in rook was opgegaan. De keuring was in orde, maar ik kreeg maar twee weken om die papieren in orde te krijgen. Richting Jeroen dus, die gelukkig zeer snel alles in orde bracht en ik op tijd de papieren kreeg om hem definitief te laten keuren.

Hoewel… je krijgt blijkbaar twee maanden om je auto te verkopen, daarna moet hij opnieuw gekeurd worden. Ah bon.

Bart heeft toen overgepakt en eigenlijk gewoon wijkopenautos.be gecontacteerd. Raming: 5500 euro, wat best wel oké is. Gisteren reden we dus beiden naar Drongen, want ik ben officieel de eigenaar en Bart ging nu niet meteen te voet naar huis terugkeren. De auto werd grondig geïnspecteerd, van onder tot boven – hij was gelukkig grondig gekuist door de kinderen en door de carwash – en er werd ook hier een cijfer op geplakt. Groot was onze verbazing toen dit hoger bleek te liggen dan de oorspronkelijke raming: 5743 euro.

Daar konden we best mee leven, dus tekende ik een verkoopscontract, vezen we de nummerplaten eraf, en dat was dat. Bijzonder vlotte service, overigens, een aanrader.

Elf jaar trouwe dienst, waarvan vier jaar in dienst van Netlash. Yup. Ik ga hem missen. Maar niet zijn uitstoot.

Geplaatst op

Autozoektocht

Nee, ik ben mijn auto niet kwijt, als u zich dat mocht afvragen, al is dat wel al eens gebeurd in een ondergrondse parkeergarage.

Mijn geliefd Ford S-Max, een grote dieselbak, is namelijk 10 jaar oud en zijn uitstoot is niet meer maatschappelijk verantwoord te noemen, jammer genoeg. Ik rij namelijk dolgraag met mijn bak en eigenlijk zou hij nog wel een jaartje extra mee kunnen, denk ik, ware het niet dat hij vanaf 01 april niet meer in de Gentse binnenstad mag. Lage EmissieZone, weetuwel. Dit jaar heb ik nog kunnen betalen, al snap ik daar de logica niet helemaal van.

Maar bon, een nieuwe auto is dus aan de orde, en we zouden het liefst van al een full electric willen met vijf volwaardige zitplaatsen, een deftige bagageruimte én een rijbereik van minstens 400 kilometer. Maar hier geldt het adagium zoals dat geldt bij maatwerk: je mag twee van de drie voorwaarden kiezen: snel – goed -goedkoop, maar alle drie kan sowieso niet.

Voor elektrische wagens zijn de parameters waarvan je er maar twee van de drie mag kiezen: ruim – groot rijbereik – betaalbaar. En ik schrijf met opzet niet “goedkoop” want het begint meestal sowieso vanaf 45.000 euro.

Ofwel heeft de auto inderdaad een deftig rijbereik en is de prijs nog te doen, maar dan is vooral de achterbank niet echt comfortabel voor drie personen: de middelste is altijd een beetje benepen. Meh. We hebben ook een klein bestelbusje gezien met 7 plaatsen, ruimte voor mijn fiets en al, maar amper 200 kilometer rijbereik. Geen optie dus. En ja, Ford heeft ook een full electric met alles erop en eraan, maar die begint aan 80.000 euro, en dat hebben we er nu ook weer niet voor over, voor een stomme auto.

Hmpf.

Deze middag een testrit gedaan met een Kia, de komende dagen volgen er nog een hoop testritten, en dan uiteindelijk toch de keuze maken. Of alsnog een tweedehands benzine kopen, en nog een paar jaar wachten met full electric tot de keuze wat groter is.

Bah humbug.