Nee, het was hem niet, die laatste schooldag, en dat lag niet aan de school, maar wel aan Moderna. Ja maat, van de eerste prik had ik enkel een zere arm, maar deze keer was het net iets meer: gigantische koppijn, mottig gevoel en gisterenavond gewoon echt kou. Ik kon er niet van slapen, ik heb zelfs gewoon mijn elektrisch dekentje weer even geïnstalleerd.
Ik ben dan maar in bed gebleven tot negen uur en heb me dan naar school gesleept om mondelinge examens in te kijken en de leerlingen uit te zwaaien.
Tegen half twee lag ik al onder een dekentje in de zetel, en nadat ik om twee uur Merel nog naar een verjaardagsfeestje had gebracht, heb ik geslapen tot zes uur of zo. Merci, Moderna!
Maar bon, een stevige Dafalgan later stond ik op Doornzele Dries om er samen met een vijftigtal collega’s te tafelen. Ik was nog steeds niet in mijn haak en heb het rustig gehouden. Het is gelukkig niet ver van thuis, zodat ik nog op een deftig uur in bed lag.
En nu anderhalve maand efkes geen school. Oef. Ik heb het nodig.
https://vimeo.com/manage/videos/570995425