77

Vorige dinsdag is ons pa 77 geworden. Jawel, krakend, schuddend en piepend, maar wel degelijk 77, en nog volledig bij de pinken, uiteraard. ’t Is dat dat lijf met de parkinson en het gebrek aan conditie en de rokerslongen en de doofheid niet zo hard meer mee wil, want anders…

Enfin, Jeroen en co, wijzelf, en uiteraard ons pa gingen daarom vrolijk eten in Café Théatre op de Kouter. Roeland kon helaas niet, en Nelly zag de rit tot bij ons niet zitten.

Het was er goed zitten, het eten was lekker – de kelner een beetje verstrooid, maar bon – en het gezelschap was aangenaam. Moet dat meer zijn, voor een verjaardag? Ik dacht het niet, nee. Op uw gezondheid, pa!

Nieuwjaar

Nieuwjaarsdag begon, zoals altijd, zeer gezapig. Tot ik me, in slaapkleed bij het ontbijt, realiseerde dat ik van plan was om naar de Geocache Nieuwjaarsevent te gaan op de Kouter! Om elf uur… En het was kwart over tien, ik moest nog douchen, aankleden en naar ginder rijden. Tsja… Ik was er tegen twaalf uur, miste net de speech, maar zag dat er wel een goed gevulde kiosk was. Het was mijn allereerste eventcache, en het was eigenlijk wel leuk om al die andere cachers te zien. Velen van hen kwamen van een behoorlijk eind ver, en in de parkeergarage stond het vol met geocache auto’s. Wat is dat dan? Wel, bij het geocachen zoek je niet alleen verstopte locatiecaches, er zijn ook trackables: kleine voorwerpen die van cache tot cache reizen, en die je kan “spotten” door de code in te geven. Sommige trackables kan je niet meenemen, enkel spotten, zoals auto’s dus :-p Dan staat er in ’t groot achteraan een geocacheteken met een code.

IMG_1312

Tegen kwart na één was ik weer thuis, had Bart gekookt, en luierden we allemaal samen gezellig wat.

Tegen zes uur stonden we dan in Zomergem, net zoals vorig jaar: wij zorgden voor (simpele) hapjes, Jeroen had de drank meegebracht, en Roeland zorgde voor brood, kaas en hesp voor croques uit het vuistje.

De ene was al wat frisser dan de andere, maar de grootste uitgaander was blijkbaar… ons pa! Zijn gezelschap van vorige jaren had verstek laten gaan, en dus had hij zelf maar iemand uitgenodigd, van wie hij wist dat ze ook alleen zat. Hij had voor hapjes gezorgd, Sint-Jacobsschelpen in de oven als voorgerecht, en dan had hij zowaar zelf konijn klaargemaakt! In de snelkoker, met een lekker sausje, witloof en gebakken patatjes. Zij had dan het dessert meegebracht, en blijkbaar was het half vier geworden. Wie had dat ooit gedacht van ons pa? Zelf uitnodigen, koken, opruimen, het huis gezellig… Ik in elk geval niet, en ik denk dat ons ma ook haar ogen niet zou kunnen geloven… Enfin, hij kan er maar deugd van gehad hebben ^^

Wij waren allemaal net op ’t zelfde moment toegekomen, en het was dus meteen bakske vol.

IMG_3632

En uiteraard waren er nieuwjaarsbrieven…

En toen waren er warme hapjes, en croques, en bijzonder gemoedelijk gebabbel. Eigenlijk nog nooit zo goed overeengekomen met mijn broers dan sinds ons ma dood is. Iets dat ons verbindt, zeker?

Op u, ma. Ge zoudt ervan genoten hebben, van al uw volk.

 

Zo van die zomerse zondagen…

Er zijn zo van die zomerse zondagen die met niks anders te vergelijken zijn.

Slapen tot negen uur, ontbijten met pannenkoeken, en dan lekker rustig op ’t gemak je klaarmaken.

Naar ’t stad rijden, parkeren op de Kouter, en dan met de kinderen tussen de bloemen door flaneren, en even gaan luisteren naar het orkestje op de Kiosk.

Gent01

De stalen bloembladen proberen ontcijferen, en via de boekenmarkt op de Ajuinlei naar de Graslei slenteren. Je vergapen aan het prachtige zicht dat telkens toch weer verrast, via de Grasbrug naar de Korenlei, en je installeren op het prachtigste terras van Gent voor een heerlijke brunch. Genieten van croissants, gerookte zalm en heilbot, grijze garnaaltjes, wok met eendenborst, scampi in een currysausje, en dan vers fruit onder de chocoladefontein, javanais, bavarois van pistache, en ongelofelijk lekkere tiramisu.

Gent02

Gent03

Op ’t gemak de Jan Breydelstraat door, en even binnenwaaien in het Gravensteen om met de kinderen over de omwalling te lopen en de kelders in te duiken (de toren is voor een andere keer, wanneer Merel niet mee is). Via de kleine straatjes van het Patershol kijken naar de rommelmarkt, en uitkomen op de Oudburg. Naar Simon Says wandelen, om daar te genieten van een heerlijke koffie op het pleintje van ’t Sluizeke, waar net niemand aan het spelen is op het podium. Via de Ottogracht en de Baudelostraat uitkomen op de Vrijdagmarkt waar alweer een orkestje aan het spelen is. Verder slenteren door de Lange Munt, via de Korenmarkt en de Veldstraat, en zo terug naar de Kouter.

We waren om half drie alweer thuis, maar hadden een prachtige dag achter de rug. En nog een halve heerlijke dag in de tuin en het water voor de boeg.

Yup, zo van die zomerse zondagen…