Geplaatst op

Fietstochtje…

De rug was vandaag een klein beetje beter, en ik weet dat het soms helpt om hem voorzichtig in beweging te houden, zonder druk. Fietsen is dan ideaal, en dus fietste ik in dit heerlijke weer eerst even tot bij een kennis om daar iets op te halen, en dan even langs het Conducteurspark tot aan het Blauw Brugje om daar een cache te vervangen.

Al bij al een zes kilometer in totaal, schat ik, op een elektrische fiets, met wat tussenstops, maar helaas, het mocht niet baten: het is echt wel oververmoeidheid, denk ik. Dat neemt niet weg dat ik toch genoten heb van het prachtige weer en het zalige fietspad.

Geplaatst op

Herfstkind

Na school ben ik nog snel even een cache vlakbij gaan nakijken, en man, ik hou van alle seizoenen, maar ik ben toch echt een herfstkind, net zoals Bart en Merel. Zeg nu zelf: een dreefje langs het park Claeys-Boüüaert naast de school, dat is toch prachtig? En dan zegt de foto eigenlijk nog niet eens zo veel…

Geplaatst op

Herstelrondje voor de caches en twee nieuwe exemplaren

Om de zoveel tijd moet ik inderdaad mijn caches eens gaan nakijken, herstellen of vervangen, en dat doe ik dan uiteraard liefst bij goed weer. Vandaag viel daar niks op aan te merken, het was woensdag, ik had wel even tijd, de rug had de beweging nodig, en dus ging ik de fiets op, het hele Gaardenierspad af, over het Blauw Brugje, richting Malem, over het Rood Brugje, en dan nog verder. Daar heb ik intussen nog twee nieuwe caches weggestoken, kwestie van verder te breien aan het bestaande rondje.

Ik fietste, ik genoot van het prachtige weer, ik genoot van de herfstkleuren en ik genoot van het bizarre, artistieke samenraapsel dat wellicht uit het water komt. Ik kwam ook aan een brugje dat ik nog nooit had gezien en waarvan ik zelfs het bestaan niet kende. En waar ik prompt een cache stak, zo hoort dat.