Oudejaarsavond 2023

Wolf ging eerst eten bij zijn vrienden voor Noahs verjaardag en dan richting Arwen, Kobe ging eerst eten bij enkele vrienden van zijn Jinjaar en dan aftellen in de scouts. Dat zorgde ervoor dat enkel Merel nog thuis was.

Aangezien het zondag was en mijn vader hier dus kwam eten, mocht hij van ons met plezier blijven voor de hapjes. Want dat was het plan: geen echt eten, wel alle mogelijke hapjes, warm en koud.

Hij genoot er intens van, want hij had het niet verwacht en zo was het voor hem ook nog een beetje feest.

Tegen acht uur bracht ik hem naar huis, zodat Bart, Merel en ik nog wat konden opruimen, want tegen half elf kwamen Gwen en Erik met beide dochters langs voor dessert en om dan samen te klinken op het nieuwe jaar.

Dat nieuwe jaar werd in elk geval dus feestelijk en in goed gezelschap ingezet, en meer moest dat echt niet zijn. Ik heb er alvast van genoten en het smaakt naar meer.

Gelukkig nieuwjaar iedereen!

Oudejaarsavond

Nee, we hadden niks speciaals gepland dit jaar. Wolf zat met Arwen in Oostende op een familiefeest, Kobe was met drie vrienden in Heusden, waar ze gegamed hebben, horrorfilms gekeken, zelf pizza gemaakt en veel te laat zijn opgebleven. Tsja.

Het waren dus Bart, Merel en ik, en dat was eigenlijk ferm gezellig. Bart had een plethora aan hapjes voorzien: kwarteleitjes, gevulde champignons, worstjes, kaasjes, tomaatjes, bloemkool, gehaktballetjes, foie gras, garnaaltjes, en daarnaast natuurlijk ook ovenhapjes en van die kleine Sint-Jacobsschelpen gevuld met een visbereiding. Al bij al veel te veel gegeten, zoals gewoonlijk.

Eerst hebben we, op vraag van Merel, nog geluisterd naar het einde van de Tijdloze, en daarna hebben we een heel simpel maar amusant filmpje opgezet, The Spy who dumped me. Geestig en vooral heel, heel licht.

En toen was het amper tien uur en hebben we een beetje gezapt, een beetje gelezen, een beetje genikst, tot het bijna twaalf uur was. Merel zorgde voor Kidibul in feestelijke champagneglazen, en samen klonken we op het nieuwe jaar en keken we naar het vele vuurwerk buiten.

Ja, we hebben het jaar al slechter ingezet, ja.

Voor iedereen een schitterend 2023 gewenst!

Oudejaarsavond

Het werd een voor ons traditionele oudejaarsavond: hapjes en films. Eigenlijk had ik nog even een wandeling willen maken in de Bourgoyen, zoals ook een beetje een traditie is, maar om nu in de regen te gaan lopen… Nee, bedankt.

Bart en ik hadden gisteren al boodschappen gedaan, en dus waren er verschillende soorten chips, kaasstokjes, worstjes, dat soort onzin, en vooral ook zelfgemaakte pizzaatjes: pizzabodems gekocht, rondjes uitgestoken met een kommetje, en die dan apart belegd. De kinderen vonden het fantastisch!

En dus begonnen we rond een uur of zes met een eerste film die Merel had gekregen voor haar verjaardag: Trollen. Licht, maar er zaten echt wel een paar goeie vondsten in, vond ik. En intussen waren er dus massa’s hapjes. Daarna vonden we het nog wat vroeg om haar al in bed te steken, en kozen we nog een tweede film: “Isra en het magische boek”. Man man man, wat was dat? Zo slecht, zeg! Acteurs die gekozen zijn voor het politiek correcte, en die dan slecht nagesynchroniseerd zijn, regie die op niks trekt, een verhaaltje dat nog minder dan flinterdun is, een beeldvoering… Enfin, u snapt het wel. Merel vond het best te pruimen, maar wij hebben ons blauw geërgerd…

Daarna kwam er wat vuurwerk dat we nog liggen hadden van twee jaar geleden – ja, we waren voorzichtig, en ja, alles werkte nog – en zelfs nog vuurspatters, en toen was het tijd voor Merel om te gaan slapen. Op zich had ze wel mogen opblijven, maar hoe laat ze ook gaat slapen, ze is tussen zeven en acht uur wakker, en dan de rest van de dag niet meer te genieten…

En toen keken wij met de jongens nog naar Jason Bourne. De vorige drie Bourne films hadden we in de loop van de week bekeken, en dus nu het sluitstuk. Om middernacht keken we naar de gigantische hoop vuurwerk hier in de buurt, gaven elkaar een welgemeende knuffel, en dat was het wel zo’n beetje.

IMG_3615

 

Kerstavond

Aangezien wij blijkbaar met het omgekeerde patroon zitten dan mijn broers (zij gaan op kerstavond naar de schoonouders, wij op kerstdag) kwamen mijn ouders, net zoals vorig jaar, bij ons.

kerstavond1

kerstavond2

Er waren cadeautjes, er waren hapjes – véél hapjes, teveel hapjes – en er waren kaarsjes en een brandende haard.

– Mijn vader kreeg zijn klassieke Zeurkalender
– Mijn ma had eerder dit jaar al een beha van Marlies Dekkers gekregen als cadeautje, en kreeg er nu nog verzorgingsproducten van Marlies Dekkers en een melkkannetje uit de kringwinkel bij. Don’t ask.
– Wolf kreeg van ons een Skylander en een houten pteranodon om zelf in elkaar te knutselen en te verven. Kobe kreeg hetzelfde, maar een T-rex in de plaats.
– Van oma en opa kregen ze elk een doos strijkparels, met nieuwe kleuren en patroontjes.
– Merel kreeg een setje plastieken bekertjes (met en zonder voetje) voor haar keukentje, en was door het dolle heen.
kerstavond3

En toen hadden we hapjes voorzien. Enkel maar hapjes. Gaande van kaasjes met worstjes en tomaatjes of druiven op een prikkertje (gemaakt voor en door de kinderen), everzwijnenpaté, toastjes met foie gras, zalmsalade of garnaalsalade, glaasjes met garnaaltjes of een andere zalmbereiding, lepels met vanalles, mosseltjes met een currysausje, boursinsoep in een glaasje, gefrituurde kaas- of garnaalballetjes, gevulde witloofblaadjes, champignons gevuld met kruidenkaas, halve eitjes gevuld met een dooiermengeling, en ik ben zeker dat ik er nog wel een paar vergeten ben.

We hebben ongeveer de helft nog niet eens klaargemaakt: mini pizza’s, gebakken scampi’s, gebakken Sint-Jacobsvruchten, verschillende soorten ham, gebakken Camembert…

En als dessert waren er soesjes met witte chocoladesaus, macarons, vers fruit, en een resem verschillende snoepjes.

We hebben teveel gegeten, en we zullen de komende dagen nog veel te veel eten, en hopelijk niet teveel moeten weggooien.

Maar weet je, het was een fijne avond, en dat is wat telt.

Oudejaarsavond

Omdat we drie kinderen niet zomaar aan een haakje kunnen (en willen) hangen, omdat babysitters op een avond als vandaag niet voor het grijpen vallen, en omdat we niet echt van gedoe houden, hebben we er een bijzonder gezellig avondje onder ons van gemaakt.

Bart is in de namiddag al begonnen om samen met de jongens massa’s hapjes te maken:
– toostjes met paté en foie gras (en uienconfituur, uiteraard, dat spreekt)
– toostjes met smeerkaas
– blokjes kaas met een zwanworstje of een druifje
– mini-witloofblaadjes opgevuld met garnaaltjes of kipsla
– een ganse hoop rauwkost met dipsausjes
– mini-croissants opgevuld met zalm
– mini-koninginnehapjes

oudejaar1

(trekt anders ne keer tegen licht en zo)

oudejaar2

(heeft Wolf getrokken)

We hadden ook nog gefrituurde dingen voorzien, maar daar zijn we zelfs niet aan begonnen.

Daarna hebben we de gordijnen dichtgetrokken, overal kaarsjes aangestoken, de open haard in vuur en vlam gezet, en de film ‘Happy Feet’ opgezet, serieus luid, zonder extra licht. Cinema, zoals de jongens het noemden.
Zij kregen kinderchampagne (bruisend appelsap met een beetje aardbeiensap in) in een champagneglas met een suikerrandje en een maraschinokers, en waren daar bijzonder verguld mee.

oudejaar3

oudejaar4

Als dessert waren er ijspralines – ha ja, cinema! – en mini-frisco’s.

Tegen half acht zaten ze alledrie in bed, en hadden Bart en ik nog de avond voor ons alleen. We hebben samen, onder een dekentje, met Häagen-Dazs ijs en Sancerre, naar een goed gemaakte, bij momenten hilarische B-film gekeken met Nicolas Cage (Drive Angry) en daar echt wel van genoten.

Voor ons was het de afsluiter van een bijzonder mooi maar vermoeiend jaar.

Hopelijk wordt 2012 nóg beter!