Trick or treat!

Vorig jaar hebben de handelaars van de geplaagde Evergemsesteenweg – al bijna twee jaar onderbroken, nog een jaar te gaan – voor het eerst een halloweentocht op poten gezet, met groot succes. Dit jaar komt de route voorbij ons huis, dus hebben Merel en ik gedecoreerd met behulp van Kobe, kwamen drie vriendinnen om zelf mee te doen aan de tocht, en heb ik mezelf verkleed als heks om de kinderen schrik aan te jagen en snoep uit te delen. Ik denk dat er bijna 10 kilo snoep is doorgegaan, Bart heeft op den duur een zeteltje in het halletje gezet voor mij, en ik was doodop en zonder stem. Maar het was wel amusant, ja.

Het grappige was dat tegen negen uur Els en Jurgen, de ouders van Lieze, kwamen aanbellen om even hallo te zeggen, en dat een paar minuten later de meisjes terug waren, zodat iedereen bleef zitten in de woonkamer, zeker toen ook nog Kaat en Janne, de twee andere dochters, kwamen aanbellen om te trick or treaten. Het werd nog best gezellig, terwijl de meisjes zaten te tetteren, zeker toen ook nog de twee andere mama’s erbij kwamen.

Maar ik was wel blij toen het gedaan was: zoals gezegd is dat blijkbaar best vermoeiend, heksje spelen.

Halloweenversiering

Dat Merel zot is van halloween, dat is al lang geen geheim meer. Als het aan haar ligt, zou ze het huis al beginnen versieren in september.

De spinnen en de pompoenlampjes in haar kamer hingen er effectief al begin oktober, de rest hier in de living werd opgehangen half oktober.

Maar vandaag zijn we all out gegaan: er is namelijk een echte Halloweentocht die begint op de Evergemsesteenweg en die door de Waterhoenlaan loopt. Ons voordeur ligt nu wel in de Kineastlaan, maar Merel had bordjes gemaakt om de mensen toch tot aan onze deur te krijgen.

En die voordeur, die was wel netjes versierd, ja. We hadden gisteren al een pompoen uitgekerfd, eentje die mee was gebracht door een maat van mij na een vraag op Facebook. En dan hebben we vooral ook Barts bureauvenster aangekleed, zodat het effect wel leuk was.

Bart had snoep voorzien, maar we hadden nooit de toeloop verwacht die er ook effectief was: we zaten al vrij snel zonder, zodat we ook nog alle mogelijke andere snoep uit de berging hebben opgediept.

Maar nu weten we wat we volgende keer moeten verwachten!

Halloweentocht

Vorig jaar was er geen Halloweentocht in de Lange Velden – waar zowel Lieze als Julie wonen – maar twee jaar geleden wel. Toen was Merel nog een mega schattige heks.

Dit jaar had ze haar zinnen gezet op Evil Roodkapje. Een rood kleedje hadden we niet meer gevonden, maar een zwart rokje, zwarte leggings en een zwarte T-shirt waren ook meer dan oké. Daarover ging haar roestbruine larpcape, die er in het donker rood uit ziet, en dan uiteraard nog wat schmink. En de wolf, die lag onthoofd met een dolk door zijn oog in een mandje. Nee, voor deze Roodkapje geen slachtofferrol.

Ik was gisteren doodop van die sportdag, maar was in de zetel prompt in slaap gevallen en net voor acht uur wakker geworden. Merel was na de dansles meteen al meegegaan naar Lieze, en ik ging dan de dames komen schminken. Bon, door die tuk voelde mijn rug zo veel beter aan dat ik eigenlijk gewoon mee ging met Els en de meisjes op tocht. Goed gelachen, en veel knappe dingen gezien. Sommige mensen gaan er echt helemaal in op!

Alleen jammer dat Merel het dolkje van haar broer verloren is. Ik heb nog gans onze route opnieuw afgelopen, en Els ook, maar helaas, niks meer gevonden. Niks aan te doen, het was wel een fijne avond.

Halloween!

Nope, de rug doet het nog steeds niet. Gisterenavond ging ik normaal gezien eten met Bart, maar dat ging dus niet. Nu, vandaag begint het stilaan te beteren, gelukkig maar. Maar ik ga wel nog supervoorzichtig moeten zijn, het Halloweenfeestje bij Bart en Birgit zal dus niet voor dit jaar zijn, bummer.

Voor de kinderen is het ook niet leuk natuurlijk: al wat ik met hen gepland had, valt in het water. Maar ik probeer hen wel op andere manieren bezig te houden. Vandaag reed Kobe naar de winkel om brood, en ik heb hem gevraagd om meteen ook een pompoen mee te brengen: die konden ze dan uitsnijden. Wel, ze hebben dat samen met heel veel plezier gedaan: Merel holde uit, en Kobe sneed er het gezichtje in.

En toen was er pompoensoep en vooral ook een Halloweentocht voor Merel: ze mocht mee met Lieze en Julie en Liezes mama op tocht in de Lange Velden. Ik heb Merel gebracht en heb de drie meisjes meteen ook maar geschminkt, en dat is eigenlijk nog best gelukt, vond ik zo.

Geef toe, ’t is toch een mega schattige heks?