Ik had gedacht van veel vroeger te kunnen vertrekken natuurlijk: nooit gedacht dat we bijna vier uur op restaurant gingen zitten, maar bon.
Ik twijfelde nog, maar zoals Wolf zei: “Mama, ge twijfelt elk jaar, en elke keer zijt ge wreed content dat ge geweest zijt!” En dus zette ik toch nog aan, niet met de schmink die ik in gedachten had, want daar had ik echt geen tijd meer voor, maar gewoon in mijn basis zwarte outfit met spinnenlichtjes rond mijn nek. Ik gaf licht, maar verder was het niet bijzonder geïnspireerd…
Het was zelfs al iets na middernacht toen ik op het Kiel aankwam en sommige gasten waren jammer genoeg al weg, maar ik heb, zoals altijd, weer honderduit staan kletsen met een pak mensen, veel te weinig gesproken met andere mensen, en ik ben daar vertrokken rond half drie.
Zoals Wolf al voorspelde: blij dat ik geweest was! Dankjewel, Bart en Birgit!
En ja, de klassieke, bijzonder lekkere kattenbak was ook weer van de partij!
