School

En we zijn weer vertrokken. Met mijn volle goesting, jawel.

Eind juni heb ik het er altijd een beetje mee gehad. De goesting, de passie, het vuur: het is weg, op, geblust. Niet alleen de kinderen zijn aan vakantie toe, ook de leerkrachten, geloof me. Want uiteindelijk draait lesgeven toch nog altijd daarom: dat je met enthousiasme en vuur je vak kan overbrengen aan je leerlingen. Als je zelf terugdenkt aan het middelbaar: welke leerkrachten herinner je je nog op een positieve manier? Niet degene die te vriendelijk, te meegaand of te lief waren, ook niet diegenen waar je doodsbang van was, maar wel degene die er stonden met hun goesting.

Wel, die goesting is er weer. Ik kijk al uit naar straks, om mijn vierdes, vijfdes en zesdes terug te zien, en hen het vuur aan de schenen te leggen. Om hen te vertellen over de Romeinse politiek, de stoten die Catilina uitstak, het liefdesverdriet in de poëzie van Catullus, het Carpe Diem van Horatius, de ongelofelijk ongerijmde filosofieën van Zeno.

Yup. Ik ben er klaar voor. Laat maar komen, die pubers!