Geplaatst op

Net geen urbex

Deze namiddag reed ik met de fiets naar de kine in Evergem – het is een kwestie van de rug in beweging te houden. In het terugkeren reed ik nog even naar de overkant van de Christoffelweg, want daar ligt een reeks caches die in hou om blanco vakjes in mijn cachekalender op te vullen: het is de bedoeling om op elke dag van het jaar toch minstens één cache te halen. Momenteel zijn er nog 29 lege vakjes, en is mijn topdag 10 augustus met 100 caches doorheen de jaren.

Ik reed doorheen het terrein van het GO!, waar onder andere het internaat het Molenschip ligt, en zag dat daar een vervallen kasteeltje staat. Het terrein is afgesloten, de meeste ramen zijn dichtgetimmerd, en sommige ramen staan open waardoor de elementen vrij spel hebben. Geen idee wat de plannen zijn hiermee, of het ooit gerestaureerd wordt of dat ze het verder laten verkommeren tot het afgesmeten kan worden, maar bon, ik vond het vooral mooi. En ook wel jammer dat ik er niet dichterbij kon komen, maar dat doe ik dan liever niet, zeker al niet omdat het GO! zo’n beetje mijn werkgever is en al.

Mocht iemand meer weten: graag!

Geplaatst op

Muziekles

En toen, zomaar plots, was Wolf al zo groot dat hij in de notenleerles zat. Poeh.

Ik had wat rondgekeken, en had twee mogelijkheden gezien: Ars Musica hier op ’t eind van de straat, en de officiële academie van het GO! met een afdeling in Evergem. Toen ik begon uit te pluizen, was de keuze eigenlijk snel gemaakt.

Ars Musica pakt het misschien wel zeer aangenaam en speels aan, maar is niet gesubsidieerd en kan ook geen officiële diploma’s geven. Een jaar muziekles kost 160 euro (waarvoor je trouwens moet mailen, de tarieven staan niet op hun site, en dat vind ik persoonlijk een beetje… not done, fishy, dat soort dingen). Als je er later een instrument bij neemt, betaal je acht euro voor een half uurtje, en dat is ook niet zo weinig. Aan de andere kant hebben ze wel een goeie naam, is het dichtbij, en ligt het op woensdagnamiddag. En beginnen ze al met blokfluit in het eerste jaar.

De muziekacademie van het GO! is daarentegen officieel deeltijd kunstonderwijs, en bijgevolg gesubsidieerd. Daardoor kost een jaartje notenleer 70 euro (en blijkbaar dertig voor het handboek en dergelijke). Zelf heb ik gans mijn muziekcarrière aan de academie gezeten, en heb ik daar het volste vertrouwen in. De methode is op zich misschien wat saaier, maar ze werkt, en goed ook. Je hebt ook een enorme keuze aan instrumenten, en je krijgt ook een officieel erkend diploma. Nadeel: het is wat verder, zodat we de auto moeten nemen (al moet de fiets ook wel kunnen), het is twee keer per week, en het is op zaterdag al om half negen, en da’s toch wel serieus vroeg in ’t weekend.

Maar het is dus wel degelijk de academie geworden. En toen ik Wolf ging inschrijven en hij al meteen naar de les mocht, werd ik er zowaar emotioneel van. Het begin van een hopelijk bloeiende hobbycarrière, en vooral een extra vorming en inzicht. En daarvoor heb ik dat vroege opstaan echt wel over.

*pinkt traantje weg*