Luisterboeken

Wij zijn hier ten huize gigantische fan geworden van de luisterboeken van Het Geluidshuis. Jaren geleden hadden we er al eentje gekregen – De Wilde Zwanen – maar toen waren de jongens nog wat te klein.

Als we nu langer dan een uur in de auto moeten zitten, komt er elke keer weer zo’n luisterCD op te liggen. De jongens zijn muisstil en vervelen zich niet langer, en de liedjes zingen ze soms dagen later nóg. Want wat zijn die luisterboeken nu? Het zijn bekende sprookjes of verhalen, die opnieuw verteld worden door bekende acteurs. De personages, stemmetjes en vooral de liedjes zijn schitterend gedaan, maar ook voor volwassenen valt er een en ander te rapen, want de dubbele bodems, politieke verwijzingen en woordspelletjes allerhande zijn legio. Wolf vraagt me geregeld waarom ik in de lach schiet, en vaak moet ik hem dan het antwoord schuldig blijven omdat ik het gewoon niet uitgelegd krijg.

Intussen hebben we er toch wel al een aantal gekocht: De Reisgenoot (“Toppie, toppie, deze job is toppie! De satisfactieradius maakt happy in het koppie!”), De Nachtegaal, en Bart kreeg onlangs ook De Bremer Stadsmuzikanten als bedanking voor een lezing. Blijkbaar kan je ze hier tegen betaling ook downloaden, en dat is zo mogelijk nog interessanter. Nochtans hebben de boeken ook wel een meerwaarde: Kobe zit er graag in te bladeren om naar de maffe tekeningen te kijken, en Wolf leest de liedjesteksten erop na.

En nee, ik krijg hier niet voor betaald, ik vind die CD’s gewoon de max!