Geplaatst op

Eternicaans Epos

Het was zo’n vijftien jaar geleden dat ik nog op Epos was: te druk met andere dingen en andere larps. Maar Haven is afgelopen en we zijn met het handjevol Vossen dat nog over is, op zoek naar iets anders. En dus kwamen Mireille (+ Arend), Jarne en ik hier figureren om nog eens de sfeer op te snuiven.

De spelers waren uitgenodigd in een grafelijk kasteel voor een bal, maar wat ze niet wisten, is dat de gravin was vermoord door haar lieftallige echtgenoot en nu wraak zocht. Ik had de instructies gekregen het gezag van mijn graafje te ondermijnen en vooral ook luide kreten te slaken als een banshee.

Mijn outfit aantrekken duurde wel eventjes, compleet met schmink en al, en toen vond de spelleiding dat de graaf misschien eerst beter wat gezag kon opbouwen, vooraleer ik dat moest ondermijnen. Na twintig minuten werd ik dus al uit het spel gehaald. Serieus…

Maar gelukkig hadden ze een tweede rol voorzien, een modecritica die op het bal was om daar iedereen te bekritiseren en af te breken. Goed gelachen, jawel.

Het bal is wel pas morgen, maar bon, ik heb me dan al geïntroduceerd. En ja, ik ben relatief vroeg gaan slapen, was ook nodig, en zoveel was er nog niet te doen voor mij.

Geplaatst op

Gent-Berchem-Antwerpen-Balen-Gent

Dat het gisteren -alweer- een drukke dag was. En eigenlijk was ik het niet van plan en heb ik nog getwijfeld tot op het moment dat ik vertrokken ben.

Het was namelijk Aetherdag. Ik ga voor het eerst meespelen, allez, figureren op Aether, een larp die gesitueerd is in een fictief jaren ’20, compleet met hoge hoeden, petten, enorme jurken, hoeden, parasols… Zo goed als geen fysiek vechten, wel heel veel roleplay en politiek. Het lijkt me echt wel iets voor mij, maar ik ken de wereld dus niet. Vandaag was er figurantenbriefing, kiezen van kostuums, dat soort dingen, van twee tot vijf. Ik ben om vijf uur stipt toegekomen – ik had het gevraagd en het kon nog – en heb een heel uitgebreide briefing gekregen en een stuk kostuum. Maar om enkel daarvoor even tot in Berchem te rijden, meh. Dus had ik gevraagd aan Koen en Lorre of die geen zin hadden om samen iets te eten. Die stonden dus om half zes ook in Berchem – “Hoe, Koen, zijt gij hier terug? Gij zijt hier toch al geweest?” “Euh ja, maar we komen Gudrun ophalen.” Verbaasde blik – en we reden dan samen naar de Wagamama. Ik had daar nog nooit gegeten, maar wel al veel goeds over gehoord. Het eten was dan ook dik in orde, het gezelschap ook.

Daarna waren we uitgenodigd in Balen voor Yannis zijn 21ste verjaardagsfeestje, een van de Korda Boys. Bizar, op mijn leeftijd, maar wel fun. Al was ik eigenlijk niet van plan te gaan. Maar Lorre en Koen vonden dat ik niet flauw moest doen, en eigenlijk was ik nog bijzonder wakker, dus alla, ik ben dan toch maar naar ginder gereden. Tsja.

Het was ook dik in orde: niet te veel volk, maar wel compleet waanzinnige ongein. Iets met Boratzwembroeken en zo :-p En nee, daar zijn geen fotografische bewijzen van. Enfin, het was na drieën tegen dat ik weer thuis was, na een drukke maar fijne dag.