Geplaatst op

Elektriciteitspanne

Nope, dat was het toch zo even niet, gisterenmiddag.

Net toen ik al het eten had uitgehaald – er was nog massa’s over van dit weekend, Bart doet dat wel vaker zodat ik niet hoef te koken op woensdagmiddag – en wilde beginnen opwarmen, sloeg alle elektriciteit uit. Logischerwijs nam ik een pillamp en ging even in de elektriekkast kijken: nope, alles lag nog netjes aan zoals het hoorde.

De tweede logische stap is dan om uw voordeur open te trekken en te kijken hoe uw buren reageren. En jawel, zowel de overbuurvrouw als Jules en Julien kwamen op straat. Blijkbaar was de hele wijk getroffen. Ik heb dan maar even naar Eandis gebeld, en die wisten me te melden dat het wel voor drie uur deze middag ging opgelost zijn.

Hmpf.

Zolang wachten om te eten, nee, dat was geen goed idee, vond ik. Maar warm eten zat er duidelijk niet in, en ik had ook nog geen brood in huis en had totaal geen zin om er door de sneeuw nog om te hossen, ik ging er in de loop van de namiddag wel zelf bakken.

Dat hoswerk liet ik dan maar met plezier over aan een ander, en bestelde prompt pizza. Met de gsm, want internet werkte uiteraard ook niet hier in huis.

Gejuich alom hier ten huize. Alleen… sloeg tien over één de elektriciteit weer aan, en was het bijna kwart voor twee (in plaats van de beloofde 13.27 uur) voordat de pizzaman opdook. Soit, het heeft dik gesmaakt!

Geplaatst op

366 – 19 oktober

365-291

Dit zijn ze gisteren zonder waarschuwing komen openleggen. Voor de zevende keer dit jaar. Benieuwd hoe lang het deze keer weer zal duren.

Geplaatst op

Alleen, toch ongeveer

Heh. Voor het eerst in ettelijke weken helemaal alleen thuis, en ik geniet ervan. Kobe en Wolf zijn op (dag)kamp, en Merel is terug naar de crèche. En stil dat het hier is!

Voor mij is dit de ideale tijd om te klussen en administratie te doen: ik word niet gestoord.

Ik heb dan ook een paar klusjes uitgevoerd in de badkamer: een grote lange spiegel opgehangen, en een kleine vergrotende spiegel naast de wastafels, want ik word er niet jonger op en mijn zicht niet beter. Gedoe dus met waterpassen, vijzen en pluggen, latten, meters, boormachines en schroevendraaiers. En een tip: op kurk kan je perfect aftekenen met kohlpotlood: je veegt dat daarna gewoon af, en er zijn geen krassen in je kurk :-p

Rond de middag warmde ik nog wat overschot van zaterdag op, en haalde intussen de post. Tot mijn grote verbazing zat er een briefje bij van de meteropnemer van Eandis: dat hij langs was geweest om 8.48u, maar er niemand thuis was, en dat ik moest bellen voor een nieuwe afspraak. Ha bon? Ik had een afspraak tussen 12.30u en 16.00u, en had dan ook geregeld dat ik dan zeker thuis was. Ik dus aan de telefoon, en van het kastje naar de muur gestuurd, omdat blijkbaar de meesten in middagpauze waren.

Bij een latere poging werd me verzekerd dat de opnemer zeker nog diezelfde dag zou langskomen, maar dat hij wellicht al in de buurt was geweest en het dus al eens geprobeerd had. En ja hoor, de arme man had blijkbaar de wind van voren gekregen van zijn oversten, want hij stond er rond half drie met uitgebreide verontschuldigingen.

Ik had zowaar medelijden…