Geplaatst op

Nieuwe computer

Ik was toe aan een nieuwe computer. En sinds ik de vorige keer een laptop had, keer ik daar niet meer van terug. Man, ik was zo blij dat ik met mijn laptopje in de zetel kon toen ik plat lag met de rug! En ook op klassenraden en op vakantie is dat ding goud waard gebleken. Dus nee, geen vaste PC meer voor mij.

Sinds kort zit ik wel weer veel meer aan mijn bureau, waar de laptop in de hoek staat en aangesloten is op extra groot scherm, toetsenbord, muis en boxen. Zoals een PC, dus alleen iets praktischer.

Nu, mijn vorige ding was blijkbaar meer dan vier jaar oud, en in termen van computers voor een nerd is dat oud, ja. Hij liep niet meer zo snel, maar eigenlijk nog snel genoeg. Een groter probleem was dat de batterij kapot was – ja dat valt te vervangen, maar in combinatie met de andere problemen… – en dat de USB-poorten versleten waren en dus slecht contact gaven. Ik gebruik die voortdurend: een externe muis – ik gebruik niet graag trackpad – maar ook mijn fototoestel en gsm voortdurend in en uit. Tsja.

Bon, 1.499 euro later stond ik, helemaal happy, weer thuis. Alwaar de zieke zoon zich spontaan over het ding ontfermde en de programma’s die ik nodig had, begon te installeren. Want dat was eigenlijk hetgeen waar ik nog het meest tegen opzag: die installatie. Mijn 2 GB data waren vrij snel gebackupped en overgezet, de mail syncte spontaan zelf, idem mijn Firefox, en toen waren we vertrokken! Alleen voor mijn Office moet ik nog eens kijken, maar dat kan via een schoollicentie.

En dus zit ik nu te blinken op een gloednieuwe laptop met iets kleiner scherm, maar wel een megagrote coolfactor. Want ja, ik ben uiteraard gegaan voor een gamecomputer: zwaardere grafische kaart en dus snellere toegang voor al mijn programma’s die simultaan openstaan.

Allez hup, weer goed voor een paar jaar, en we weten ook weer waarvoor we werken.

Geplaatst op

Nog eens geocachen en andere onzin

Twee dagen vreten, al dagen aan een stuk somber weer, en dan plots een min of meer droge dag waarop we niks te doen hebben. Allez ja, we moesten naar de computerwinkel, want puber Wolf was erin geslaagd om het pinnetje van zijn oortjes in een USBpoort te rammen, waardoor gans het spel tilt sloeg en niet meer aan wilde. En Kobe had van Delphine een Slijmboek gekregen, en nu moesten we dringend op zoek naar PVAclijm, een soort die nergens meer te vinden is.

We reden dus naar Mariakerke, om dan schaapachtig in de Dicomp vast te stellen dat de computer door de kortsluiting gewoon in safe mode was gegaan: de expert koppelde even de batterij los, zodat alle spanning verbroken was, en het ding sloeg meteen weer aan. Opgeluchte tiener, maar ook gegeneerde moeder. Enfin, we hebben weer wat bijgeleerd dus. Gelukkig konden we er ook drie verlengkabels voor Merels koptelefoon kopen, want die dingen verslijten snel. Geloof me, rustig in je zetel kunnen zitten zonder de gigantisch irritante gedubde stemmetjes van Nickelodeon of Disney Channel, het is het geld meer dan waar. En voor vijf euro per kabeltje kun je nu ook niet echt sukkelen.

We gingen nog even de Action en de Wibra binnen, maar helaas, geen lijm.

In het terugrijden naar huis reden we naar de Lange Velden, want daar liggen twee caches (naast onze eigen multicache, uiteraard): een recente  eenvoudige, en een opgeloste mysterycache met twee waypoints die blijkbaar niet simpel te vinden is, want daar heb ik al eens uitgebreid staan zoeken.

De eerste werd snel gespot door Kobe, voor de tweede hebben we met zijn allen alweer even staan zoeken, maar toen viel Wolfs oog erop. Waypoint 2 zal voor een andere keer zijn, want de twee ruggen vonden het meer dan welletjes.

Dat het niet lang was, maar wel deugd deed. En dat Wolf vooral heel erg opgelucht was ^^

Geplaatst op

Stress!

Ik denk dat ik vanmorgen toch wel een half jaar van mijn leven heb kwijtgespeeld. Serieus zeg!

Het begon nochtans allemaal goed: Bart zit in Bratislava, en dus had ik de kinderen gevraagd om zelf hun boekentas te maken en niet te treuzelen, zodat we zeker om acht uur in de auto zaten. Ik heb examen, vandaar, en dan moet ik echt op tijd zijn. Dat lukte ook perfect, allemaal heel rustig en op ’t gemak, eigenlijk.

Ook op school was het allemaal heel relaxed: mijn gerief stond netjes binnen, alles mooi op tijd, de leerlingen op hun plaats, alles mooi uitgedeeld. Tot ik met hen het examen begon te overlopen, en vaststelde dat blijkbaar bij cursieve tekst, door de switch van versies in Word, alle spaties weggevallen waren, en dus de Latijnse tekst quasi onleesbaar was geworden. Zal me leren om het niet naar PDF om te zetten! Efkes paniek, ha ja, want een onleesbaar examen, da’s niet zo praktisch.

Het eerste deel was gelukkig puur theorie, en perfect in te vullen. Ik belde meteen het secretariaat op, en Peggy had aan een half woord genoeg, en stond daar een halve minuut later. Ik rende richting leraarskamer, startte een PC op, logde in op het schoolnetwerk, downloadde mijn examen van de directiemap, voegde stapels spaties toe, en ging opnieuw printen. Poeh! Lang leve de cloud dus, en al een chance dat ik er altijd voor zorg dat het wel ergens upgeload staat.

Enfin, het duurde even voor ik mijn zen terugvond, maar het examen kon wel probleemloos afgelegd worden. Man man man…

Gelukkig werd het daarna pakken beter: ik reed naar huis, kookte spaghetti, warmde Barts fantastische saus op, en er kon gegeten worden. Mijn bureau had ik gisteren al opgeruimd, er was goeie koffie, verse rode inkt, en VNV Nation schalde door de boxen: ideaal om te beginnen verbeteren. Alleen is dat niet altijd even gemakkelijk met kinderen in huis: een half uur later had ik al een koksmuts gefabriceerd voor Merel en Kobes fietsrem gerepareerd. Allez hup.

Maar bon, tegen drie uur gooide ik Kobe af op zijn muziekles, en reed ik met de andere twee naar Mariakerke: een laptop voor Wolf! Een vooruitgeschoven communiecadeau, dat wel, maar hij kan hem nu echt goed gebruiken. Alleen… bleek ik mijn handtas niet bij te hebben, en bestelde ik dus een laptop, in plaats van er eentje te kopen. Slim, echt slim, Rombaut!

Om half vijf pikten we Kobe weer op en reden we door naar Sleidinge om mijn jarige grootmoeder te gaan bezoeken, maar helaas, de 104-jarige was op bezoek bij haar 102-jarige zus in Knokke – die woont nog steeds thuis, een echt fiere madam – en dus niet thuis.

Tsja. We reden dan maar naar huis, Kobe werd richting rugby verscheept, en ik, ik zorgde dat ik om acht uur in het KANTL – Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, ook wel de Koningsstraat genoemd – stond voor een lezing van het NKV over de parallellen tussen Star Wars (de drie recentste films dan toch) en het Romeinse Rijk. Ik had dat zelf ook al zitten denken, maar eigenlijk zijn de gelijkenissen nog veel uitgesprokener dan ik dacht.

Enfin, al bij al wel een fijne, maar bij momenten ook zeer gestresseerde dag. Moeha.

Geplaatst op

Werkdagje

Een goed gevulde dag, eigenlijk, maar eindelijk beter weer!

Het begon met een luie voormiddag, dat geef ik toe. Enfin, boodschappen, Merels kamer verder opruimen, koken, dat soort dingen. Na de middag reden we richting Mariakerke, om even op mijn school langs te gaan. Het Atheneum Mariakerke is volop bezig met Project Duurzaamheid, en er was vandaag een grote werkdag. Collega Jan was zaterdag al wat houten palen en zo komen ophalen, nu ging ik ginder even kijken of we een klein handje konden helpen, en of ik wat foto’s kon maken. De kinderen vulden een ganse hoop potjes met teelaarde, terwijl ik dus foto’s nam. Helaas staan die nog niet op de website van de school, want ik kan om een of andere reden geen foto’s meer uploaden, tot mijn grote frustratie.

IMG_4583

Daarna gingen we om de hoek een laptop voor ons ma bestellen: een basismodel, maar goed genoeg voor wat zij nodig heeft, en dan moet ze niet altijd in die koude bureau beneden gaan kruipen.

De kinderen wilden daarna gewoon terug naar huis, en dus deden we dat, en sleepte ik het grasmachien buiten voor een eerste maaibeurt. Het gras stond lang, wegens niet echt kort de winter ingegaan, en het was dus echt nodig om het af te doen, zeker nu het even wat beter weer wordt, en we dan buiten kunnen. Wolf ging intussen fietsen, en Merel en Kobe verklaarden het zandbakseizoen voor geopend.

IMG_4627

 

Geplaatst op

Rijker

Vandaag ben ik twee kattenluiken rijker, een sluitende kast, twee opnieuw werkende rolluiken, een proper huis, een gecrashte computer, een pesthumeur, twee jongens die te laat waren op hun kamp, een gevallen yoghurtpotje dat openspatte tot onder de ijskast, een peuter met een ochtendhumeur, en na een fikse dut een vrolijke peuter in een hups rokje, tickets voor Tunesië, de kennis dat in Tunesië babyfoons bij wet verboden zijn, een dopje voor mijn lens, nog steeds een gecrashte computer, een telefoongesprek van een uur met de helpdesk van Telenet, de kennis dat ik nog ergens gloednieuwe ABL combats kan krijgen, twee paar schoenen die zullen gerepareerd worden, een heel pak fruit dat in een peutermaagje is verdwenen, een gecrashte computer (of had ik dat al gezegd?), de wetenschap dat de dienstverlening bij Dicomp toch echt wel de moeite is, een lijngedroogde was, en een computer die als bij toverslag spontaan weer online ging van zodra mijn persoonlijke helpdesk langskwam.

Allez hup. Ik ben een rijk mens.

Kijk zelf maar.

hupsrokje