Deurproblemen
Goh ja, ik had het al gemerkt dat onze deur af en toe lastig deed, dat ze niet altijd zomaar in het slot viel. Maar zondag kreeg ik een telefoontje van een maat van Wolf die aan ons deur stond: of we wisten dat de voordeur openstond? Uiteraard niet, dat was niet echt de bedoeling. Maar hij kreeg ze ook niet dicht, helaas.
Toen we thuis kwamen, was er geen probleem, en had ik er ook verder niet bij stilgestaan. Ook maandag was alles blijkbaar toch redelijk in orde.
Toen ik vanmiddag over de middag – ik geef les tussen tien en twaalf, en dan weer van kwart voor twee tot half vier, met nog een vergadering – thuis kwam, stond de deur effectief open. Hmm. Ik trok ze dicht, zette de boodschappen in de ijskast en kast, en vergat de deur compleet.
Tot ik om half twee opnieuw richting school wilde vertrekken, en het slot niet wilde meewerken. Als in: de deur ging niet dicht. Qué? Ik bleef proberen: hard, zacht, stevig tegen duwen, zelf een ferme bonk: geen resultaat. Ik verzette met een paar vijzen het gat iets verder naar voor, maar ook geen resultaat. Maar ik kon toch moeilijk willens nillens mijn deur open laten staan? Ik belde naar school dat ik iets later ging zijn, want dat ik aan het vechten was met mijn voordeur. Serieus zeg.
Maar bon, ik ging er heel even bij zitten en gebruikte mijn verstand, en redeneerde dat het enkel maar kon zijn dat de deur wat gezakt was. Maar wij hebben een inbraakveilige deur, eentje die je niet zomaar openkrijgt met een bankkaart of zo. Moeilijk te zien dus. Ik probeerde nog eens de deur te sluiten, trok ze op haar plaats, en tilde ze toen wat op. En jawel: klik!
Ik sprong in de auto en reed naar school.
Toen ik tegen zessen thuis kwam, stond de deur alweer op een kiertje, maar waren de kinderen wel thuis. Ook zij hadden ze niet dicht gekregen, en ik had er niet aan gedacht hen te bellen.
En toen wilde ik het slot bijregelen, en vond ik het juiste materiaal niet in de puinhoop van de garage. Serieus, dat tuinhuis begint gigantisch op mijn zenuwen te werken, ik vind gewoon niks terug, en doordat al het gerief uit het tuinhuis in de garage is gepropt, breek je er ook haast je benen. Enfin, ik nam dan maar de schroefmachine en die bleek stevig genoeg, zodat drie minuten later de deur opnieuw probleemloos in het slot viel.
Al een chance dat ik een beetje handig ben, zo van tijd tot tijd.