Van rugbyspelende koninginnen met een lange baard en een mijter.

“Wie kan uitgaan, kan opstaan”, zei mijn schoonvader altijd. En dus stond ik deze morgen om kwart over acht met Kobe aan het rugbyclubhuis, klaar om te gaan spelen (en supporteren) in Dendermonde. ’t Was vroeg, ja, en eigenlijk was het ook wel koud. Maar ze hebben goed gespeeld, en Kobe heeft zich geamuseerd, en daar gaat het uiteraard om.

In de namiddag liep er een koningin rond in mijn huis.

IMG_0652

En ’s avonds was het weer machtig amusant om Sinterklaas te spelen. De kinderen krijgen elk één cadeau van rond de twintig euro, en dat is het. En een hoop koekjes en chocolade, dat ook. Wat trouwens aan Kobe de commentaar ontlokte: “Zeg mama, er zijn kinderen in mijn klas die zeggen dat Sinterklaas niet bestaat, en dat jullie dat zijn. Maar dat kan eigenlijk gewoonweg niet, want jij zou ons nóóit zoveel snoep geven!” Er is normaal gezien wel iets van, maar bon…

IMG_0654

Nationale jeugdfinales rugby

Ik moet het toegeven, ik had nooit gedacht dat ik zo’n moeder ging worden die ‘elk weekend’ met haar kinderen het halve land ging afrijden voor sportwedstrijden. Een soccer mom, als het ware. Nu ja, ik ben al enorm blij dat het geen voetbal is, maar rugby. Daar kan ik tenminste met plezier naar staan kijken, daar gaat mijn hart naar uit, en daar heb ik het voor over om vroeg op te staan en onder een paraplu aan de kant te staan kleumen en mijn kind aan te moedigen.

Vandaag waren we met velen, daar in Dendermonde. Maar liefst 1500 jeugdspelertjes tussen 6 en 12 speelden er de nationale finales: poulewedstrijden in de voormiddag, en dan in de namiddag op basis van die poules de wedstrijden voor de Cup, Plate en Bowl, ofte drie categorieën.

Kobes ploegje – ze hadden twee evenwaardige ploegen gemaakt bij de U8 – eindigde 12de of zo, Wolfs team streed voor de Plate, en verloor helaas de finale, waardoor ze zesde werden. Al bij al eigenlijk zeer fijne plaatsen voor onze club.

Nieuw rugbyseizoen

Het nieuwe seizoen is van start gegaan begin september, en we zijn dus al aan de eerste matchen toe.

Ik heb met open mond staan kijken naar de match(en) van de U12, Wolfs ploeg. Die mannen hebben ongelofelijk veel progressie gemaakt, spelen eindelijk als een team, en staan niet meer zomaar wat te prutsen, maar brengen écht rugby. Compleet met een begin van scrum (zonder duwen) en inworp, maar dus ook met prachtige rucks en moles, platte lijn, diepe lijn, mooie tackles en vaste posities. Wolf is scrumhalf (spelverdeler), en is daar beretrots op. En ik ook wel een beetje, ja.

DSC_0876 DSC_0860

DSC_0844

DSC_0841

DSC_0809

DSC_0796

DSC_0791

IMG_1960

Ook Kobe speelde zijn eerste matchen, en ik zag hem eindelijk tackelen, en voor de bal gaan, waar hij vroeger er meestal maar wat op stond te kijken. Veel vooruitgang bij beide jongens, dus!

IMG_1947

IMG_1968

IMG_1974

IMG_1975

IMG_1976

IMG_1980