Hmpf.
Loop ik al vlotjes anderhalve week op school te verkondigen dat ik zowat de veiligste mens ben die er is, want driedubbel gevaccineerd én hersteld, twee maand geleden;
krijg ik gisterenavond behoorlijke koppijn en vooral ook keelpijn, waardoor ik slecht geslapen heb, en ik me deze morgen ook behoorlijk mottig voelde;
passeer ik deze namiddag voor alle zekerheid – een vriendinnetje van Merel had begin december corona en testte gisteren opnieuw positief – samen met Wolf langs de apotheker voor een antigeentest;
ben ik toch wel opnieuw positief zeker!! En ja, ook wel ziek deze keer: geen koorts, maar een gigantische snotvalling, keelpijn, hoofdpijn en een algemeen grieperig gevoel, veel meer dan de eerste keer. Fijn zo.
Mijn excuses dus aan iedereen tegen wie ik gezegd heb dat ik absoluut geen virus kon overdragen. Mijn herstelcertificaat is overigens nog geldig tot 16 mei 2022, scanbaar en al, want covid safe, natuurlijk.
Allez hup, dus weer een week afstandsonderwijs van thuis uit – als ik me beter voel tenminste – en netjes in mijn kot blijven. En nu maar hopen dat Kobe en ik de rest van ons huis niet besmetten. Die mogen overigens allemaal gewoon naar school/werk blijven gaan: Bart is driedubbel gevaccineerd, Merel is hersteld en Wolf is dubbel gevaccineerd én heeft negatieve zelftests. Alsof dat blijkbaar allemaal ene moer uitmaakt, zo blijkt.
Tsja…