Jawel, dat is de officiële titel van het Militair Museum in het Jubelpark. Hoe wij daar terecht kwamen? Wel, op uitnodiging van De Groote De Man, een advocatenkantoor waar Bart al eerder voor gewerkt heeft en waar hij nu in de adviesraad zit. Twee jaar geleden zaten we op die manier hier in Gent in de lichtshow Lights on Van Eyck.
Deze locatie was nog een pak origineler, vond ik, ik was er ook nog nooit geweest, moet ik bekennen. Stom eigenlijk: in het buitenland gaan we naar vanalles-en-nog-wat gaan kijken, hier in ons eigen land negeren we dat gewoon. We parkeerden op de VIP parking en liepen toen te voet onder de triomfboog door naar het eigenlijke museum. En toen viel mijn mond open: wat er in die hal aan (ooit) vliegend materiaal staat, dat is ronduit fantastisch! Er was een receptie, maar die heb ik genegeerd om op eigen houtje te gaan rondlopen: Sikorsky, Sea King, Apache… De max!
Na een korte speech kregen we een rondleiding van een oudere, maar bijzonder bevlogen gids. De man was 74 maar was altijd in actieve dienst geweest en begeleidde nu ook nog vaak buitenlandse gasten. En voor gidswerk mochten ze hem dus ook altijd optrommelen. Zalige man! Oh, en dat museum, dat is gewoon bizar! Zoals hij zelf zegt, is het echt gewoon een opeenstapeling zoals dat vroeger gedaan werd, niets is echt gecurateerd. En er was dus bv. een schilderij van Napoleon met daaronder de medailles die hij aanhad op de schilderij. En de fiets van koning Leopold I, en dat soort rariteiten.
En een tsarenschat, en een vlammenwerper, en een valse boom om van daaruit te kunnen schieten, en… En vooral dus een schitterende gids. Onze rondleiding duurde blijkbaar te lang, ze kwamen ons al halen, maar als het aan onze groep had gelegen, had die nog langer geduurd, jawel.
Aansluitend was er nog een uitgebreid buffet, zowel warm als koud. We schoven aan bij een tafel en hadden meteen een fijn gesprek met de tafelgenoten. En net toen we gingen vertrekken, hoorde ik een bekende stem: Femke! En haar Dries, dat ook natuurlijk. We waren dus opnieuw vertrokken voor een rondje dessertenbuffet en een zeer fijne babbel. Er zijn zo van die oud-leerlingen die ge uw leven lang niet vergeet, en dit is er zo eentje van, onze architecte.
Al bij al een bijzonder, bijzonder fijne avond gehad, en ik had de rugpijn ervoor over!
