Leesclub
We hadden het vorige boek even geskipt en naar mei verplaatst omdat de geplande timing voor iedereen wat moeilijk lag.
Helaas bleek dat ook voor het essay vandaag: de zesdes waren het gewoon vergeten, en nogal wat collega’s hadden de tijd niet, ook al hadden ze het gelezen. Tsja. Ik heb het nog snel gisteren gedownload en op een twintigtal minuutjes gelezen: “We should all be feminists” van Chimamanda Ngozi Adichie. Een aanrader? Goh… Wel stof tot discussie, dat wel.
Ik heb me bezig gehouden met het maken van cupcakes via een nieuw recept, en vooral de topping is wreed goed gelukt, al zeg ik het zelf. Het is niet op basis van room, maar eigenlijk gewoon poedersuiker met boter in, en dan kleurstof. De calorieën wilt ge alweer niet weten, maar wel lekker!
Enfin, de bespreking van het essay kan u hier lezen. Op de schoolwebsite uiteraard, ne mens moet iets doen om zijn geld te verdienen.
365 – 24 april 2018 – cupcakes!
365 – 12 februari 2015 – er is er een jarig!
Van cupcakes en andere exploten
Het was weer woensdag, en dus weer een afwisseling van hectische met zenmomenten. Al waren de hectische vandaag duidelijk in de meerderheid.
Dat kwam voornamelijk omdat er cupcakes moesten gebakken worden. 19 stuks, voor 18 kinderen en één juf. Ha ja, morgen wordt Wolf elf, en dat moet gevierd worden op school. Waar hij de vorige jaren eerder een cake meenam, wilde hij nu weer individuele cakejes, en dus togen Merel en ik aan het werk, terwijl de jongens naar de muziekles waren.
Alleen bleek, toen we wilden beginnen versieren, dat de marsepein keihard en dus onwerkbaar was geworden. Mja. Wij dus naar de Aveve om rolfondant te kopen, en hoewel dat minder lekker is, is het wel zalig om mee te werken. Tegen kwart over vijf waren die voor school versierd, en werd er snel in rugbykleren gesprongen, terwijl ik sandwichen smeerde.
Merel leefde zich uit op de speeltuin tijdens de training, we picknickten andermaal, maar bij het naar huis rijden bleek ze doodop te zijn. Dat ziek zijn van gisteren zal er toch nog wat ingezeten hebben, zeker? Enfin, snelsnel Merel in bed gestopt, en richting kwis gereden. ’t Is dat ik dat graag doe, want anders was ik echt gewoon in de zetel geploft. Serieus.
Cupcakes, in het roze
Zaterdag wordt Mereltje drie jaar, en dus wordt ze morgen ‘gevierd’ in de klas. Dan mag ze de hele dag op de prinsessenstoel zitten, draagt ze een kroon, en is de held van de dag.
Daar hoort ook een traktatie bij. De school vraagt om geen individuele uitdeelcadeautjes meer mee te brengen, maar een taart of iets anders voor in de klas kan wel natuurlijk. En dus bakte ik deze morgen – op donderdag begin ik pas om 10.10u – vierentwintig cupcakes, zodat die netjes koud zouden zijn om ’s avonds te versieren. We passeerden na school nog langs de Aveve om roze rolmarsepein te kopen, en togen aan het werk. Ha ja, want voor Merel moest de basis van haar cakejes roze zijn, zei ze.
Het resultaat mag er best zijn: twintig cupcakes voor in de klas, en vier stuks voor Wolf, Kobe, Bart en mezelf, in de plaats van een koekje.
En Wolf maakte die voor Bart:
366 – 12 februari
Verjaardagscupcakes om uit te delen in de klas. Poezen voor de meisjes, honden voor de jongens. En de juf, die krijgt allebei.
Cupcakes
Of, zoals mijn ma zegt: van die kleine cakejes met een papiertje rond. Ik had Kobe al wekenlang beloofd dat we er gingen maken, en ik had ook al een hele tijd de nodige gekleurde marsepein liggen, een cakemix, en een hoop dinges om die baksels te versieren. Vandaag ben ik bij de buurvrouw haar versierdingen gaan halen (zij heeft andere figuurtjes dan ik), en we zijn eraan begonnen, Kobe en ik. Achttien cakejes waren er (eentje is gesneuveld omdat ze wilden proeven), zeventien zijn er dus versierd, en één grotere chocoladecake ook. Halverwege is Wolf ook komen meedoen. Drie uur heeft het me gekost, van bakken tot afgewerkt, maar ik heb me er echt wel mee geamuseerd. Zelf heb ik er maar een paar versierd, ik heb vooral marsepein uitgerold voor de jongens, zodat zij hun gang konden gaan.
Merels taart, naar voorbeeld van haar geboortekaartje, is niet echt goed gelukt, maar soit, het was het proberen waard. En ze was vooral eigenlijk wel lekker. Volgende keer beter.
