Ik kan niet zeggen dat ik zijn naam al gehoord had, maar zijn tekeningen zeiden me wel iets, ja.
Omdat we eindelijk eens een weekend vrij hadden, en de kinderen ook altijd vragende partij zijn voor dit soort dingen, trokken we deze voormiddag met zijn allen richting Sint-Pietersabdij: de tentoonstelling “In my Head” scheen een aanrader te zijn.
En hoe.
De audiovertelling door Wouter Deprez – ik durfde de West-Vlaamse versie niet aan, maar ik ga zeker terug om ze wél te beluisteren – neemt je bijna een uur lang mee doorheen het zeer herkenbare leven van de kleine Cneut, en schetst een warm beeld van de West-Vlaamse klei. Terwijl je de prachtige tekeningen bekijkt, hoor je het bijwijlen hilarische verhaal. Ook de kinderen vonden het heerlijk, zij het een beetje lang: op het einde haakten ze af.
Maar toen moest de tentoonstelling van een aantal tekeningen nog komen: Kobe en Merel grepen gretig naar de verschillende opstapjes die klaar stonden, om ook dichter te kunnen kijken naar alle details.
En toen bleek in de werkkamer Carll Cneut ook nog zelf aanwezig om te signeren en zo. Merel had natuurlijk haar kleurboek niet mee, maar ik kon het niet laten en heb een zwart-witte tekening gekocht. Nu alleen nog laten inkaderen dus.
Meer info over de tentoonstelling vindt u uiteraard op Gentblogt, enne… Gewoon gaan kijken. Het is de moeite.