Geplaatst op

Chauffage – de soap

Het is intussen al geen saga meer, het is al een soap geworden.

Hoopte ik in januari nog dat het probleem (dat vindt u hier beschreven) opgelost ging zijn, het bleek dat niet te zijn. Mijn ketel ging nog steeds op de raarste momenten branden.

Zoals eind april: 26 graden buiten, 24 graden binnen. En jawel, plots sloeg de ketel aan. Fijn fijn, zal ik wel de stookolie betalen.

Ik heb dus nog maar eens mijn verwarminginstallateur gecontacteerd, en deze morgen stond er hier iemand (al een chance dat die mens intussen zijn weg kent want ik was net de kinderen naar school gaan brengen) om een tweede thermostaat te installeren. Want dat dat nodig was, dat stond nu wel vast. Bizar toch dat het vorige, twintig jaar oude systeem dat wel aankon, maar het nieuwe niet. Tsja.

De arme man kon trouwens zelf vaststellen dat er iets niet klopte: de thermostaat stond uitgeschakeld (als in: losgekoppeld van de elektriciteit) en toch begon de ketel te branden, hoewel hij daar dus hoegenaamd niet de instructies voor kreeg.

Nu heb ik dus twee thermostaten, eentje voor de vloerverwarming, en eentje die met die hoofdthermostaat in verbinding staat, maar zelf de losse radiatoren aanstuurt. De verwarming moet voorlopig niet draaien, maar ik ben benieuwd of ik nu het systeem gewoon kan laten aanliggen, op nachtstand, zonder dat de ketel begint te branden.

Het zal me benieuwen. En anders spring ik uit mijn vel.

Geplaatst op

Chauffagesaga

Ik hoop (en ik denk) dat er eindelijk een eind is gekomen aan onze chauffagesaga. Want die centrale verwarming, die werkt totaal niet zoals het moet.

In juli 2009 zijn ze een nieuwe ketel komen zetten, een hoogrendementsketel, met dus ook een nieuw thermostatische bedieningspaneel. Dat paneel moet twee circuits aansturen, en slaat daar tilt op: zowel de vloerverwarming als twee radiatoren die in de bijgebouwde stukken staan als aanvulling.

De eerste winter was er vooral het bedieningspaneel dat slecht contact maakte en dus geregeld uitviel. Ergo, slechte verwarming. Ze zijn uiteindelijk een nieuw paneel komen hangen dat wél contact maakte.

Winter 2010: de ketel brandde op de meest onmogelijke momenten: ’s morgens als er geen warmte werd gevraagd en het buiten nog een graad of tien was, stond de ketel toch te branden. Ergo, gigantisch veel stookolie verbruikt, meer dan normaal in zo’n strenge winter. Er is een keer of twee iemand langsgekomen om bij te regelen, met de verzekering dat het wel in orde ging zijn.

Winter 2011: hetzelfde liedje. Eind oktober was er wéér eens iemand van Buderus langsgekomen, die stellig beweerde dat het systeem die twee circuits niet aankon, en die de losse radiatoren loskoppelde. “Voila, madamken, ’t zal nu wel werken”. Niet dus.

Want ofwel vergat ik ’s avonds de bijkomende radiatoren dicht te draaien, en bleef het hier de ganse nacht 21° (en bleef de ketel dus branden), ofwel draaide ik ze dicht, maar was het hier ’s morgens pokkekoud, omdat de vloerverwarming alleen het niet kon trekken, en de radiatoren dus dichtstonden. En overdag, als alles openstond, bleven de radiatoren maar heet staan, zonder dat de thermostaten bleken te werken, en werd het hier soms 24°. Dit werkte dus ook al niet.

Gelukkig heb ik een zeer sympathieke chauffagist die het ook stilaan kotsbeu was, en deze keer ging meekomen met een specialist van Buderus, en ging blijven tot het opgelost was. Deze keer heeft de Buderusman alles grondig bekeken, naar zijn baas gebeld en daarmee terdege overlegd, een hoop instellingen gewijzigd, en de radiatoren weer op de thermostaat gestoken. Hij ging ook nog terugbellen voor feedback, want geef toe, dit kon echt niet meer.

Ik ben benieuwd. Het is intussen avond, en het is hier behaaglijk warm, precies zoals het zou moeten zijn. Ik hoor de ketel niet meer voortdurend branden, en alles werkt met kloksysteem.

Al een chance dat ze erkenden dat het een probleem was van in het begin, en dat ik geen enkele keer heb moeten betalen voor die interventies. Want deze keer hebben ze hier bijna twee uur gezeten. Echtig waar.