Vakantie! In Boulogne-sur-Mer

Gisterenavond zaten we dus heerlijk in Boulogne, en ook al zat het weer niet helemaal mee, het regende toch niet. En dus trokken Bart en ik elk een pull aan, en wandelden naar la Vieille Ville, het oude ommuurde stadscentrum van Boulogne, een vierkant van nog geen halve kilometer lang.

Boulogne1

Er is daar één straatje dat perfect te vergelijken valt met de Rue de Bouchers in Brussel: het ene restaurantje naast het andere, van alle mogelijke pluimage en prijsklasse. We streken neer in Restaurant de la Haute Ville, en zoals altijd had mijn dierbaarste perfect gekozen: relatief chic, te doen van prijs, maar vooral heel lekker.

Kikkerbilletjes…

kikker

Voorgerechten hoefden niet, desserts wel. En hoe…

caramel

Profiteroles met caramel au beurre salée, en het bleek een zwaantje te zijn. De calorieën, daar durf ik zelfs niet aan dénken, maar lekker man, ge hebt er geen gedacht van!

De volgende morgen ontbeten we rond acht uur, laadden alles weer in de auto, lieten die staan, en  trokken opnieuw naar la Vieille Ville, maar dan om de kerk en vooral ook het kasteelmuseum te gaan bekijken.

Die kerk, daar is werk aan. Mooi, maar serieus in verval, en da’s jammer. De koepel is nochtans best imposant.

Boulogne2

Boulogne3

Boulogne4

Boulogne5

Boulogne6

Dat altaar is trouwens een unicum: opgebouwd uit massa’s kleine stukjes graniet.

Op naar het museum. Ik had geen al te hoge verwachtingen, om eerlijk te zijn: een kasteel uit de dertiende eeuw, het eerste in zijn soort zonder donjon, maar met acht kleinere bolwerken, en binnen dus een museum. Het bleek om kwart voor tien effectief nog niet open te zijn, en dus wandelden we er even rond, in zo’n lucht waarvan je nu twijfelt of het aan het miezeren is of niet. De binnenplaats was niet zo indrukwekkend, de wandeling eromheen al iets meer. Prima kasteeltje, overigens, met wat modificaties, om een zombie-apocalyps te weerstaan.

Boulogne7

Boulogne8

Boulogne9

Boulogne10

Boulogne11

Stipt om tien uur ging het verrassend modern museum open. Hier en daar maakt het echt gebruik van de oude kasteelmuren, maar vaker is het precies opgebouwd aan de binnenkant, en merk je helemaal niet dat je in zo’n oud gebouw rondloopt.

De zalen zijn thematisch naar tijdperk en/of land van herkomst: Egypte, een hele mooie verzameling Griekse vazen, (waaronder eentje met Aeneas die zijn vader op zijn schouders draagt en zijn zoontje meeneemt tijdens de vlucht uit Troje)

Boulogne12

maar evengoed Afrika of Oceanië, zoals deze prauw.

Boulogne13

In een van de trappenhuizen, langs de oude muren, had een klimplant zich een weg gezocht doorheen een barstje. Charmant, en leuk dat de suppoosten (die trouwens vrij overvloedig aanwezig waren in een verder leeg museum) die niet verwijderen.

Boulogne14

De collectie is dus best mooi, en knap gepresenteerd, en toen gingen we naar de kelders. Ideale timing, want er kwam net een meute jongeren op schooluitstap toe, met bijpassend volume en interesse.

Die kelders, wel, daar kan het Gravensteen, of zo goed als elk kasteel dat ik al gezien heb, een puntje aan zuigen. Knap zeg! Ideaal voor een binnenlarp, overigens. Je kon er ook restanten zien van Romeinse gebouwen, compleet met Korintisch kapiteel en inscripties. Putten, cisternes, zalen, gangen… En alles netjes onderhouden.

Boulogne15

Al bij al een aanrader van een museum, vonden wij.

Buiten bleek het intussen echt aan het regenen te zijn. Ondanks een tegenpruttelende Bart wilde ik toch nog eventjes op de versterkte muren, maar meer dan een kijkje zat er niet in, want de nattigheid was er teveel aan. Nochtans moeten ze heel mooi zijn, bijna zoals een park, want bijzonder breed, kijk zelf maar.

Boulogne16

Oorspronkelijk waren we van plan om met de auto naar de nieuwe stad te rijden, omdat Boulogne de belangrijkste vissershaven van Frankrijk is en het daar best mooi blijkt te zijn, maar in dit weer zagen we dat niet zitten, om eerlijk te zijn.

We liepen terug naar de auto, schudden ons even uit als jonge honden, en stippelden een route uit naar Le Touquet-Paris Plage.

Da-ag Boulogne!

Vakantie! En route! Naar Boulogne-sur-Mer, dan nog.

Omdat de oude weg ons zo was bevallen tussen Oostduinkerke en Duinkerke, en omdat we eigenlijk sowieso langs de kust wilden rijden, reden we dus op ’t gemakje richting Boulogne, heuvel op, heuvel af. We doorkruisten Gravelines (Grevelingen), maar hadden niet echt zin om er ook effectief te stoppen en rond te gaan lopen. We hebben heel eventjes halt gehouden op het marktplein, nochtans, maar dat was eigenlijk gewoon om onze in Duinkerke gekochte kaartjes te schrijven en op de bus te doen. Ha ja, want als ge maar drie dagen weg zijt, moet ge u daarmee haasten, newaar!

Het zag er nochtans wel een knap stadje uit, zo met van die omwallingen, maar we vonden dat het nogal een hoog Damme- of Sluisgehalte had, en dus hoefde het niet echt. Er lag namelijk ander en beter in ’t verschiet.

Gravelines

Want waar we naartoe wilden, dat waren de kapen. Om te beginnen Cap Blanc Nez. Best wel indrukwekkend, maar we waaiden bijna weg, en het kon elk moment weer beginnen motten. Maar het feit dat de grond onder je voeten doordrenkt is van het bloed van zovelen, dat kan je gewoon niet negeren op zo’n plek, en dat maakt je stil.

Blanc Nez1

Blanc Nez2

Blanc Nez3

En we reden verder, door alleraardigste dorpjes, en slingerden ons een weg omhoog (achter een mobilhome, jammer dat sidewinders nog steeds niet sociaal acceptabel zijn) naar Cap Griz Nez. Alwaar de zon een wanhopige strijd leverde met de wolken, maar toch af en toe het pleit won, en wij zowaar een kleine wandeling maakten. Het licht op de zee was prachtig…

Griz Nez1

Griz Nez2

Enfin, het zicht werd er niet helderder op, het was al tegen zessen, en dus reden we maar meteen stevig door naar Boulogne. De dame van de chambre d’hôte was… nogal direct. Ik belde aan, ze deed open, ik zei mijn naam, en zij antwoordde: “Ah! Et qu’est-ce que vous voulez boire?” Omdat we nog midden in de gang stonden, moet onze blik wat verward geleken hebben. “Ah oui, demain matin, qu’est-ce que vous voulez boire?” Zoals Bart het later uitdrukte: ze vond wellicht meer plezier in het versieren en decoreren en uitdossen van haar B&B dan in het echt ontvangen van gasten. Enfin, na ons gestameld antwoord nam ze ons mee, twee verdiepingen hoog via een steile trap, naar een kamer die op zijn minst zoet eruit zag en zelfs zo rook (ik heb het potje wierookstokjes in geuressence snel in de gang gezet). Ze was geschilderd in het frambozenrood, met overal van die kleine detailtjes in decoratie, tot en met het bloemenmotiefje van de kussens herhaald in de stoffen overtrekken van de kleerhangers. 

Leshauts1

Leshauts2

Leshauts3

Het thema van het hele huis was paars, en ik mag dan nog behoorlijk zot zijn van die kleur, dit was er grandioos over. Man! The pics don’t do the purpleness any justice. At all.

Leshauts4

Tsja. Maar we waren wél in Boulogne, met ons tweetjes. En dus lagen we van de kamer niet echt wakker.