Balletvoorstelling van Marie-Julie

Jawel, ook dit jaar ging ik – uiteraard – kijken naar de dansvoorstelling van mijn metekind Marie-Julie. Deze keer was het overigens niet in Aalter maar in Eeklo, en dat was een geluk bij een ongeluk: Merel was ziek, maar last minute kon ik Wolfs lief Arwen, die zelf ook altijd ballet heeft gedanst, in de plaats meenemen, ook al omdat ik quasi aan haar deur moest passeren.

We parkeerden ons wat verderop, liepen door de kou naar de zaal, hadden excellente plaatsen op nota bene de derde rij, en genoten volop. Deel één was klassiek ballet, deel twee was hiphop en moderne dans, en ja, allebei waren ze even goed. En net zoals vorige jaren danste Noor, de dochter van een vriend, ook mee op hoog niveau. Knap van beide dames! Yup, alweer echt genoten. En stiekem ook wat foto’s genomen, ja.

Het Zwanenmeer

Bart had via een vriendin die blijkbaar toch niet kon gaan, tickets gekregen voor de namiddagvoorstelling van Het Zwanenmeer in de Capitole. Omdat ik wel hou van ballet en deze klassieker nog nooit had gezien, zei ik niet nee, natuurlijk.

De Capitole is eigenlijk geen ideale zaal: omdat ze beschermd is, mag er ook binnenin niks veranderd worden, maar… de stoelen staan gewoon plat en vooral ook niet geschrankt maar gewoon recht achter elkaar, zodat je niet altijd alles kan zien. Voor een concert is dat niet zo problematisch, bij een ballet ligt dat wat moeilijker. Dat hoorden we ook meer dan uitgebreid door de commentaren van de zes zestigers achter ons, die eigenlijk niks anders gedaan hebben dan geklaagd. Tsja, als je dichter wil zitten, moet je betere kaarten kopen, toch? Maar ik zat aan de middengang en zag dus prima.

En het stuk zelf? Ach ja, bijzonder klassiek ballet dus, goed geënsceneerd, degelijke vertolking, maar niet iets waarvan je ‘wow’ zegt. Ik kreeg er geen kippenvel van, terwijl dat ik dat soms wel heb, ja.

Blij dat ik het gezien heb, maar ik heb het dan ook gezien.

Ballet van Marie-Julie

Het is stilaan een traditie, dat ik ga kijken naar het ballet van Marie-Julie. Ik had het dan ook moeten weten dat het niet om acht uur, maar om zeven uur begon. Tsja, een van mijn stommiteiten dus.

Soit, ik heb nog het overgrote deel gezien, en ja, het was knap! Met een glansrol, overigens, voor Pie zijn dochter Noor. Chapeau, het kind kan dansen!

Maar ook Marie-Julie deed dat behoorlijk straf en had een rol in het sprookje van Belle en het Beest als grote klok. De foto’s tonen wat ik bedoel.

Jawel, alweer een trotse meter. En het fijne is, dat ze niet alleen goed is in klassiek ballet met pointes en al, maar dus ook in moderne dans. Ik ben benieuwd naar de toekomst!

Balletvoorstelling

Ik had de eer en het genoegen om, als meter van Marie-Julie, uitgenodigd te worden door mijn broer voor de balletshow van zijn dochter aan de balletschool van Deborah Verhasselt. Ja, dat is een eer, want er zijn altijd tickets te kort, ze krijgen maar een beperkt aantal tickets per danser. Ik ging dus met veel genoegen vandaag in een snikhete zaal zitten om mijn ogen uit te kijken. De hele kleintjes waren vooral echt schattig, maar Marie-Julie haar groep, echt al een keurgroep voor junioren, was ronduit goed. Ze winnen dan ook de ene wedstrijd na de andere. En dan zijn er nog twee leerlingen van me, achttienjarigen, die meedansen in de echte keurgroep en die dus ook meer dan uitstekend zijn.

Het werd een lange avond want al bij al bijna drie uur dans, maar meer dan waard: ik heb echt genoten. Chapeau voor de dansers, de choreografen en al degenen die meegewerkt hebben om zoiets op poten te zetten. Impressionant.

En eigenlijk werd expliciet gevraagd om geen foto’s te nemen, maar ik kon het, trotse meter zijnde, toch niet helemaal laten.

En dan toch een prachtige, professionele foto van mijn nichtje tijdens een fotoshoot en eentje tijdens de voorbereiding van het optreden…

Dana Winner

Nee, ik ben absoluut geen fan geworden van Dana Winner, geloof me. Het is niet mijn stijl en dat zal het ook nooit zijn.

Maar.

Haar nieuwe single heeft een videoclip, en daar ben ik wél fan van. Want daarin danst mijn metekindje Marie-Julie. Negen jaar oud, en mega cute. Maar kijk gewoon zelf, en geef me dan gelijk, oké?

Dansgroep Motion: Circus

Toen Wolf me een hele tijd geleden vroeg of ik mee ging kijken naar een balletoptreden van Arwen, zei ik meteen ja.

Vandaag reden we dus samen naar Waarschoot om daar in een grote hal te gaan kijken naar een, welja, spektakel: een groots opgezette show in ware circusstijl, met de ongelofelijk schattige hele kleintjes tot de quasi volwassen competitiegroepen, van klassiek ballet over tapdans tot breakdance en hiphopcrews. Ja, het was eigenlijk echt wel de moeite en heel knap in elkaar gestoken.

Het enige minpuntje was dat ik bijna drie uur – van elf tot kwart voor twee – op een houten bank moest zitten en dat mijn rug dat absoluut niet apprecieerde. Ik ben dan in de langere pauze van een half uurtje even in de auto gaan platliggen, waardoor ik de rest gelukkig wel nog overleefde.

Maar ik was wel blij dat ik het gezien had: respect voor Arwen en een echt wel goeie show. Dik in orde.