Ampla House revisited

Eind februari was ik met Bart naar de officieuze opening gegaan van het Ampla House, de luxe coworking space aan de Coupure waar hij kleine aandeelhouder van is.

Ik had toen gezegd dat ik wel eens wilde terugkomen om er iets te eten, en Véronique was uitermate geïnteresseerd om foto’s te nemen. Dus ja, deze middag togen we gezellig samen in Ionesco (Bart elektrische auto met nummerplaat UBU, vandaar) richting Coupure.

De lunch was simpel maar echt wel lekker: een vegetarische pasta met courgettes en curry. En toen gingen we rondlopen, toonde ik Véronique het hele gebouw, nam ze tonnen foto’s, en was ze er weg van. Qua werkplek kan dit wel tellen, ja. Amai!

En ja, Véronique is ook wel een goede fotografe, ja.

Er was geen tijd meer voor verdere plannen, dus reden we naar huis, maar met alweer een mooie middag op ons conto.

Ampla House

Het was een stevige vrijdag vandaag, met boodschappen doen, vergeten koekendozen nabrengen, verloren voorwerpen doorzoeken én dingen vinden, nerfgeweren bespuiten met zwarte verf en goudverf, lesgeven, kapper, enfin, the usual dus.

Maar vanavond trokken Bart en ik tegen kwart over zeven richting Coupure, voor een preview van Ampla House. Bart is daar een kleine aandeelhouder van, en dus mochten we, een paar dagen voor opening, al eens een kijkje nemen. Awel, ’t is de moeite, al zeg ik het zelf. Het was nog niet afgewerkt: de trap moest nog aangepakt worden, er lag nog boorsel en stof hier en daar, nog niet alle lichten werkten, maar dat maakt eigenlijk niet uit.

Het gebouw is een oud herenhuis aan de Coupure, met prachtige ruimtes en een stijlvolle trap naar boven, en dan achteraan de diensttrap met boven de kamertjes voor het dienstvolk. Ik heb er een paar foto’s getrokken, maar het geeft niet echt een volledig beeld. Moest ik dat nodig hebben, zo’n werkplek, dan betaalde ik met plezier 120 euro voor een flexplek in de gewone gemeenschappelijke ruimtes beneden, goed voor zo’n vijftal keer per maand. De tuin was nog niet ingericht, en ook de fitnessruimte konden we niet bekijken, maar ik was heel erg gecharmeerd door de bureau’s en vooral de bibliotheek.

Voor de hapjes en de walking dinner zijn we niet gebleven, mijn rug deed te veel pijn en we wilden liever allebei thuis zijn bij de kinderen. Maar ja, ik ga daar toch wel eens binnenwaaien met een vriendin of zo. Me eventjes heel rijk en belangrijk voelen en zo ^^