Geplaatst op

Confituur van eigen kweek

Onze aardbeienwildernis achteraan doet het weer bijzonder goed, en dus heb ik me vandaag weer eens aan het plukken gezet – de rug was niet zo blij – en had een meer dan behoorlijke oogst.

Omdat dat alle mogelijke vormen en groottes van aardbeien zijn, met hier en daar een plekje, heb ik er confituur van gemaakt ^^ De eerste pot had eigenlijk nauwelijks de tijd om af te koelen vooraleer hij al half op was. Tsja…

Geplaatst op

Confituur, opnieuw van eigen kweek

Vorig jaar was het me niet gelukt: doordat het voorjaar zo warm en droog was, hadden we bijna geen aardbeien. Maar dit jaar begon Wolf er zich mee bezig te houden, zodra die ellendige kou voorbij was. Hij heeft ze tijdens zijn examens alle dagen uitvoerig water gegeven, hij werd daar zen van, zei hij.

Het resultaat was véél aardbeien (en véél slakken) maar wel met een zure nasmaak, en veel later dan anders. Vandaag heb ik een goeie kilo uit eigen tuin in de confituur gedraaid, en dat geeft toch echt ongelofelijk veel smaak.

Hopelijk volgend jaar opnieuw: Wolf ziet het zitten om ze opnieuw onder handen te nemen. Dit jaar is hij trouwens op een bepaald moment zelf naar de Brico om slakkenkorrels gereden: hij was die beesten kotsbeu.

Ik hou hem alvast niet tegen. Hij is dan ook zowat de grootste afnemer van mama’s confituur.

Geplaatst op

Huisvrouwdinges

Dingen waar een Rombaut al eens goed gezind van wordt ’s morgens: een verrassingsontbijtje, zomaar, zonder reden, met gekookte eitjes en gesneden aardbeien en skyr en al. Liefje, ik zie u graag! Ik was nota bene nog net vroeg genoeg wakker om nog mee te eten met de rest – ik moet niet naar school op woensdag –  maar Merel had al een prachtig briefje voor me geschreven.

 

Koken hoefde ik niet te doen, er was nog genoeg van in het weekend, maar ik was on a roll en maakte meteen ook vanillepudding met speculoosjes en confituur van de gele pruimen die ik speciaal daarvoor op de markt gekocht had.

Zo af en toe heb ik eens een huisvrouwdagje, blijkbaar ^^

Geplaatst op

Aardbeien

Gisteren stond hier plotseling, en vooral heel onverwacht, een jongeman voor de deur met een kistje aardbeien. Kistje als in: 8 bakjes ofwel 4 kilo. Euh? Het was een bedanking voor het werk voor Hadewig en dus ook zeer geapprecieerd, maar wat doe je plots met vier kilo prachtige eetaardbeien? Confituur maken vond ik zo zonde, eigenlijk feitelijk, daarvoor waren ze veel te mooi.

Bart verwerkte er een aantal in een fruitsla, Kobe verwerkte minstens een bakje in zijn maag, en ik maakte aardbeienmilkshake en aardbeienijs en aardbeientaart…

Recept van Jeroen Meus, met zelfgemaakte kruimeldeeg – je smaakt echt het verschil – en een hele dikke banketbakkerscrème, omdat ik het geduld niet had er nog slagroom bij te doen en vier uur te wachten tot alles opgesteven was. Tsja. Maar wel heel erg lekker, een aanrader.

Enfin, ik zal nog zien wat ik met de rest doe, maar ik heb er intussen wel vertrouwen in dat ze zullen verdwijnen voor ik de kans krijg er confituur van te maken. Dik in orde, en bedankt, Hadewig!

Geplaatst op

Confituur van eigen kweek!

Ik had het hier eerder al gezegd dat ons klein aardbeienveldje gigantisch zijn best doet dit jaar. Ik heb er zelf verschillende keren een ganse pot van geplukt, Véronique is twee keer komen plukken, en we kregen ze eigenlijk gewoon bijtijds niet op.
Vandaag ben ik nog eens het perkje ingedoken en heb er 1,290 kilo uitgehaald: ideaal om een portie confituur van te maken en nog milkshake ook.

Zelfgemaakte confituur is sowieso lekker, maar die van zelfgekweekte aardbeien, dat is nog iets anders. Smaak, man, maar smaak! Ongelofelijk!