Op een dag als vandaag kan je toch niet anders dan terugdenken aan die infame dag, die zoveel oorlog en ellende in gang heeft gezet.
Iedereen die die dag bewust heeft meegemaakt, herinnert zich nog waar hij of zij was. Ik ook.
Ik was blijkbaar relatief vroeg klaar met lesgeven, en stapte in de auto. Zoals altijd schoot ook de radio meteen aan, en het eerste wat ik hoorde, was een extra nieuwsbericht op Studio Brussel. Ik weet nog dat ik eerst een kwartier heb zitten luisteren op de parking, met open mond.
Toen ben ik naar huis gereden, en heb meteen CNN aangezet, zoals zovelen. En toen heb ik live op tv de tweede aanslag gezien. Heb ik mensen zien springen, live. En heb ik dus ook de torens zien instorten.
Ik herinner me dat nog als de dag van gisteren. En ik weet ook dat ik die dag nooit zal vergeten.
Ik hoop dat ik niet de enige zal zijn, en dat iedereen ook de desastreuze gevolgen van die dag in herinnering houdt. Want sommige dagen, die mogen we niet vergeten. Om de dooie dood niet.