Geplaatst op

Eerste schooldag

Eigenlijk – en ik zeg dat wel vaker – duurt die vakantie twee weken te lang. Als ze perse vakantie willen, dat ze dan een week bijplakken bij de herfstvakantie en de krokusvakantie, en twee weken afknippen van de grote vakantie.

Maar dit terzijde: Wolf en Kobe stonden dus te popelen om terug naar school te gaan. Zoals Wolf zei: “Ik wil mijn vrienden terugzien, ik wil spelen, ik wil vooral nieuwe dingen léren, mama!”

Deze morgen waren ze dus vol ongeduld al aan het trappelen, Boekentassen klaar, koekjes en fruit mee, lichte kleren aan, en weg waren we.

School1

Niet met de auto – duh, we zouden ongeveer thuis moeten parkeren, vermoed ik – maar te voet. Héérlijk om alle mensen van alle kanten te zien toestromen.

school2

Gelukkig is er een beetje geleerd van vorige jaren: de kleuters mochten onmiddellijk mee met hun juf naar de klas, en Kobe stond natuurlijk weer als een haantje de voorste op de eerste rij.

school3

school4

Ook de speech voor de lagere school was merkelijk korter, maar nog even onverstaanbaar als altijd. De school zal toch eens moeten investeren in een luidsprekersysteem, medunkt. Maar ook hier gingen ze tegen kwart voor negen naar de klas.

school5

school6

Tijd voor mama om naar huis te wandelen, een koffie binnen te gieten, en zelf naar haar eigen school te vertrekken. Om foto’s van eerstejaars te nemen, en zelf een klasvorming voor haar rekening te nemen.

Meer foto’s vind je overigens in mijn verslagje op Gentblogt. Waar anders?

Geplaatst op

366 – 3 september

365-246

Ze gingen het nieuwe schooljaar een poepie laten ruiken. En als u wil zien hoeveel ze eigenlijk gegroeid zijn op een jaar: dit was de foto van vorig jaar, deze van 2010, en hier staat Wolf in 2009.

Geplaatst op

Drieskensfeesten

Dit bericht is geschreven voor en gepost op Gentblogt. De foto’s zijn daardoor wel aanklikbaar 🙂

Al meer dan twintig jaar worden in Wondelgem de Drieskensfeesten georganiseerd. Pal op ‘t dorp, tegenover de kerk, ligt namelijk de hoeve Lootens. Het is nog steeds een opvallend gebouw tussen alle villa’s in het verstedelijkte gebied: een oude hoeve met groene luiken en een echte boomgaard ervoor. Sinds de laatste boer gestorven is, wordt de hoeve omgebouwd tot cultureel ontmoetingscentrum, vooral dankzij de inzet en de geldelijke steun van een hoop vrijwilligers. Hierover krijgt u in een later artikel meer info, beloofd.

Maar vandaag werd er eigenlijk vooral van het goede weer genoten. Half – wat zeg ik, zowat gans – Wondelgem was afgezakt naar de hoeve om er iets te eten of te drinken, mee te doen met de dansinitiaties, te luisteren naar het concert, en intussen de kinderen te laten meespelen met de Circusplaneet, op het boerenpaard te laten zitten, eendjes te laten vissen, of gewoon rond laten crossen op het terrein zoals alleen kinderen dat kunnen.

Maar beelden zeggen meer dan woorden, en die krijgt u dan ook van ons.

Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]Drieskensfeesten 2012[+]

Geplaatst op

Aspergepannetje

Foodfotografie, da’s dus een job op zich. Nee, echt: dat is een specialisatie, waarbij het eten er ongelofelijk smakelijk uitziet, maar absoluut oneetbaar en totaal koud is geworden. Ze zitten er vaak op met haarlak en vernis en dat soort dingen.

Ik trek gewoon het eten zoals het op mijn keukentafel verschijnt, vlak voordat we het opeten. Zonder deftig licht of gelijk wat, en ik geef mezelf tien seconden want anders wordt het koud.

Dit gewoon om te zeggen dat dit geen goeie foto’s zijn, en dat ik dat ook wel besef. Ik ben dan ook geen fotograaf.

BUG_85261_UitDePanEnWok_104Soit, dit gezegd zijnde: ik heb donderdag een nieuw boekje meegenomen uit de Weight Watchers cursus, Uit de pan en wok. Enfin, nieuw kan je het bezwaarlijk noemen: het was afgeprijsd naar 4,95 euro, omdat het uit het gamma verdwijnt en plaats maakt voor nieuwe dingen. Maar het is dus wel een aanrader.

Het staat vol met eenpansgerechten (wat overigens met een korrel zout te nemen valt, want vaak moet je dingen apart nog koken, maar het eindigt wel in één pan, da’s waar) en wokgerechten.

Deze middag heb ik van pagina 15 het aspergepannetje gemaakt, wat u wellicht al kon raden uit de titel :-p En ja, het werd goed bevonden door man en kroost.

aspergepannetje

Ik heb wel, zoals altijd, het recept naar mijn hand gezet, gewoon omdat ik weet dat kinderen niet altijd even zot zijn van asperges, en dat soort dingen. Er zit dus 300 gr. groene asperges (diepvries) in, een stevige koolrabi (eerste keer dat ik dat gebruikt heb, ik kende het zelfs niet), een beetje olie, 400 gr kalkoenfilet, een zakje hollandaisesaus (gewone, in plaats van twee zakjes Weight Watchers, want ik had die niet in huis), een koffielepel honing, een scheut citroensap, en uiteraard peper en zout. En tagliatelle, dat ook nog. 8 propunten per persoon, vier porties.

En ja, ik mocht het op het lijstje van ‘voor herhaling vatbare recepten’ zetten van de jongens. Het boekje was nu dus al zijn geld waard, en er staan er nog negenendertig in.

Geplaatst op

Zomaar

Omdat het eigenlijk gewoon een drukke dag was, met gehol van het een naar het ander, en u daar totaal geen boodschap aan heeft: een fotootje van 19 augustus, Wolf en Marne, mijn metekind. Gewoon omdat ze allebei zo prachtig lachen.

Marne

Geplaatst op

Weight Watchers, week van 30-08

Ik heb al een hele tijd niks meer geschreven over mijn Weight Watchers, en da’s eigenlijk omdat ik niet zo goed durfde. Vakantie is namelijk nogal nefast voor mijn gewicht en mijn doorzettingsvermogen. Feestjes links en rechts, kinderen en dus koeken in huis, dat soort dingen. En als het mooi weer is, heb ik ook geen zin om te schrijven en te tellen, ik geef het eerlijk toe.

Excuses, excuses, I know.

Recepten heb je wel geregeld gekregen, je moet maar zoeken hier op mijn blog op ‘recept’ of ‘weight watchers’ en je vindt ze wel. Enfin, toch op zijn minst een foto en de verwijzing naar de locatie van de recepten in de boeken. Want ja, ook voor wie geen Weight Watchers doet, maar toch op zijn/haar eten let, zijn die boeken een echte aanrader, en vooral dan de Gezond Gezin. Maar ik dwaal af.

Het is dus van 24 mei geleden dat ik nog eens de cijfers heb gepost. Ik doe dat vooral voor mezelf, je moet dat dus echt niet lezen…

28-01-2010: 102,6
16-02: 79,7
24-05: 80,1
07-06: 81,4
15-06: 80,8
21-06: 80,7
28-06: 80,7
05-07: 80,1
12-07: 78,8
19-07: 79,8
26-07: 80,8
02-08: 79,7
16-08: 81,2
23-08: 81

Goed valt dat dus niet te noemen: ik blijf schommelen rond hetzelfde gewicht, en da’s gewoon omdat ik er niet voor ga. In het begin van de vakantie ben ik er wél voor gegaan, met Tunesië in mijn gedachten, en toen was ik wel degelijk twee kilo af op twee weken. Tunesië zelf heeft me, tot mijn grote verbazing, niet al te veel schade opgeleverd, maar de luilekkere weken daarna wel weer, zodat ik nog altijd op mijn gewicht van drie maanden geleden sta, en iets meer dan toen ik in februari begon. Maar… Vroeger zouden al mijn kilo’s er alweer bij geweest zijn. Nu blijf ik, dankzij de WW, min of meer stabiel. En als ik er echt iets aan wil doen, krijg ik ze eraf ook.

Helaas, ik moet het gewoon doen. Misschien nu het schooljaar weer start? Zou moeten. Echt wel. *geeft zichzelf een schop onder de kont*

De officiële gewichten van de donderdagavond om 19.30u op cursus, vlak na mijn eten en met wisselende kleren aan:

28-01-2010: 104,4
16-02: 82,2
24-05: 82,7
14-06: 83,1
21-06: 82,7
28-06: 82,9
05-07: 82
12-07: 81,6
02-08: 81,8
23-08: 83,5
30-08: 83,2