KAM op zijn KOP
Een van de meest hectische dagen van dit jaar, zo bleek.
Vanavond was er namelijk een open-school-moment op het Atheneum Mariakerke, en we zullen het geweten hebben. Het officiële gedeelte bestond uit informatie in plenum voor de verschillende overgangen tussen de graden, en de waaier van studiemogelijkheden die onze school aanbiedt. Logischerwijs konden leerlingen en ouders daarna in verschillende klassen terecht voor meer directe informatie bij de vakleerkrachten. Maar daarnaast was er ook een lokaal met info over de verschillende GWP’s, hingen in de grote zaal de posters voor de onderzoekscompetenties, hield Project Scholenbanden het KAMcafé open, had Project Duurzaamheid de moestuin opengesteld en verkochten ze er verschillende hapjes, en stond ook OxKAM er met een standje.
Ik had in de loop van deze en vorige week de nieuwe infokrantjes voor de verschillende graden opgesteld, en vond deze morgen – nog een chance! – per toeval een cruciale fout in de lessentabellen. In het ene springuurtje vandaag – ik heb zes uur les en een half uur toezicht in de middagpauze van 50 minuten – heb ik dus samen met een collega als een zot die fout zitten verbeteren in 150 reeds afgedrukte krantjes…
In het pauzekwartiertje om 11.00 uur ben ik snel een paar foto’s gaan nemen bij de OxKAM, en heb er een boterham met choco gekocht. Oef.
Over de middag heb ik amper een kwartier om te eten, laat staan dat ik foto’s kon gaan trekken van de ongelijke-kansen-match, en dus stak ik mijn toestel in de handen van een getalenteerde leerling. Een goed gevulde SD-kaart was mijn deel 🙂
Na nog twee uur les haastte ik me naar de voorstelling van de onderzoekscompetenties, alweer om wat foto’s te kunnen nemen. Gelukkig krijg ik ook van alle kanten vree wijze foto’s doorgespeeld, en heb ik wel wat ademruimte.
Tussendoor regelde ik ook nog extra affiches en dat soort onzin.
Ik snelde naar huis, hielp de kinderen met huiswerk en zo, gooide een artikeltje online op de schoolwebsite, sprong onder de douche, nam de grote schaal broodpudding mee die ik gisteren had gebakken, en spoedde me alweer richting school om daar info te verstrekken over Latijn in de derde graad, nog meer foto’s te nemen, en een paar fijne babbels te hebben.
Tegen tien uur was ik thuis, en plofte ik in de zetel. Het verwerken van die foto’s en dergelijke zal voor dit weekend zijn. Nu efkes niet meer. Het was druk, het was hectisch, maar er hing wel een fijne sfeer, en da’s het belangrijkste!
365 – 08 mei 2015 – mijn habitat, ofte lokaal twee
Nieuwe playmobil, blijkbaar
Deze morgen zat er onverwacht een dikke gewatteerde envelop in de bus:
Playmobil brengt blijkbaar drie nieuwe sets uit: waterpretpark, een Porsche, en een modeshow. En dus stuurde de reclameregie ons een pakketje met een teaser en meer info. Ze zijn hier eigenlijk niet zo into playmobil, maar Merel heeft wel al de hele dag rondgelopen met de diva. Vooral de lange jurk en de boa spreken tot de verbeelding, zo blijkt.
Enfin, inspiratie misschien voor komende feesten, voor wie wel playmobillers heeft?
365 – 07 mei 2015 – quizteam
Het quizteam van het Oud-VEK, waarmee we dit jaar in het quizconvent eerste plaats hebben gehaald in tweede klasse, en dus volgend jaar in eerste spelen. Merci, Tom (de beste quizzer en ons ticket naar eerste), Stijn, Nicholas, en ma. En ook nog Freek, die er niet kon bijzijn vanavond. En ma, ge kunt zien dat ge er nog bij zijt volgend seizoen!
Uitwaaien
Als we al in de winter als het vriest gaan picknicken, dan doen we dat zeker als de temperatuur meer dan behoorlijk is ^^
Merel en ik zetten dus ook vandaag de jongens af aan het rugbyveld, en liepen naar het strand van de Blaarmeersen. Ik geef het toe, we waaiden bijna weg! Merel liep te schateren, haar haar vloog alle kanten op.
Helaas, langs het strand lopen was geen optie, want de wind striemde zodanig dat Merels blote beentjes gezandstraald werden. Ik heb ze even in mijn jas gewikkeld, en toen zijn we op het bankje op de pier gaan zitten, uit het bereik van het striemende zand. Het was een machtig zicht: golven op de Blaarmeersen!
Lang zijn we echter niet blijven zitten, want de wind op zich was eigenlijk wel koud, en zelfs een stevige gilet en een regenjasje brachten geen soelaas. Ach ja, op het veld zaten we tussen de bomen, en voelden we het zo hard niet meer.
Maar het is wel eens leuk, zo’n harde wind!
365 – 06 mei 2015 – communicatie, met 2000 jaar verschil…
Vrienden
Het blijkt typisch te zijn voor ons stadium in het leven: druk bezig met werk, druk bezig met kleine kinderen, druk bezig met vanalles, en dus weinig tijd nog voor vrienden. Ja, ik weet het, tijd maak je, maar ook daar zijn grenzen aan. Ik voel me dus soms schuldig omdat ik onze vrienden verwaarloos, maar het is blijkbaar wederzijds :-p
Gelukkig is er Doodle, en helpt dat wel iets om af te spreken, maar toch: ik denk dat we al meer dan drie maanden bezig waren om af te spreken met twee andere koppels, bij een van hen thuis. We zijn allemaal vol goeie wil, maar onze agenda’s denken daar anders over.
Enfin, afgelopen zaterdag was het eindelijk gelukt, en zijn we kaas en wijn gaan eten in Lovendegem. We hadden een fantastische, gezellige avond, en telkens weer zeggen we: “We moeten dit vaker doen, we moeten sneller afspreken.” En keer op keer gaat het mis, en zien we elkaar één keer per jaar of zo. Het fijne is wel, dat we allemaal zo zijn, en dat het onze vriendschap niet aantast. Gelukkig maar.
En toch, tóch neem ik me voor om deze keer niet zo lang te wachten. Echt waar, beloofd. Plechtig en al.
365 – 05 mei 2015 – colruytkarklanten
Latijntweets
Jawel, er is een comeback van de Latijntweets: niet meer de historische feiten uit de Klassieke oudheid, maar wel elke dag een nieuw citaat of uitdrukking. Ik ga ze hier op het einde van de maand dan wel netjes verzamelen, maar eigenlijk kan je ze het best van al volgen via de twitteraccount @latijntweets. Eentje per dag is namelijk makkelijker te verteren dan een opsomming van dertig stuks, vermoed ik zo.
Hoe dan ook: Latijn blijft hier een constante, vrees ik.